Ποκοπίκο (και γενικά), θα πρέπει να καταλάβουμε πως εκτός από το βιολογικό φύλο υπάρχει και το κοινωνικό φύλο. Θα πρότεινα να δείτε το national geographic του Ιανουαρίου που έχει πολλά επιστημονικά άρθρα ως προς το κοινωνικό φύλο. Χαίρομαι που θέτει ο Ποκοπίκος το θέμα στεγανών της δυαδικότητας σε ότι αφορά το κοινωνικό φύλο αλλά νομίζω πως η δυαδικότητα και η ετεροκανονικότητα είναι αυτές που πρακτικά βοηθούν την ομοφοβία. Εννοώ πως θα πρέπει εκτός από στενόμυαλα βιολογικά φύλα να δούμε και το κοινωνικό φύλο ως θέμα. Πχ οι Ιθαγενείς Αμερικάνοι (Ινδιάνοι που λέμε) παρόλο που είχαν αντρικά και γυνεκεία οριοθετημένα κοινωνικά φύλα, δεν είχαν ταμπού με την υιοθέτηση διαφορετικού, δηλαδή όποιο μέλος της φιλής το επιθημούσε ανεξάρτητα από το βιολογικό του φύλο εξέφραζε το κοινωνικό φύλο που αυτοπροσδιοριζόταν (ρούχα, δουλειές, σύντροφο) κλπ. Αυτές οι περιπτώσεις ήταν διαφορετικές από τα ομοφυλόφιλα άτομα τα οποία διατηρούσαν την ίδια ταυτότητα βιολογικού και κοινωνικού φύλου αλλά επέλεγαν άτομα του ίδιου φύλου ως συντρόφους (ούτε σε αυτή την περίπτωση υπήρχε ταμπού). Σε κάθε κοινωνική μορφή σε όλο τον κόσμο βλέπουμε καταγεγραμένες περιπτώσεις τόσο ομοφυλοφιλίας όσο και τρανς με διαφορετικές αντιμετωπίσεις, συνήθως ανεκτικότητας. Δυστυχώς στην μεταχριστιανική περίοδο αρχίζει να εισάγεται η ένοια της αμαρτίας και η δαιμονοποίηση του σεξ. Στο ζωικό βασίλειο εκατοντάδες είδη εμφανίζουν ομοφυλοφιλική συμπεριφορά αλλά και αντιστροφές ρόλων. Και ενώ ως σπεσιστές αυτοανακυρηχθήκαμε ως τα εξυπνότερα ζώα και ιδιοκτήτες του πλανήτη, σε κανένα άλλο είδος δεν εμφανίζεται ομοφοβική συμπεριφορά.