Η ιστορία αυτή έχει πολλά κοινά με τη δική μου ζωή τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο και η πρώτη μου σκέψη όταν τη διάβασα ήταν η ίδια με σένα Ρόζα.Εγώ δεν άντεξα τη συγκατοικηση κάτω απο αυτές τις συνθήκες,παρόλο που υπήρχε αξιοπρεπής επικοινωνία και από τις 2 πλευρές.Ενιωθα να με κρατάει δέσμια η ζωή μου,σαν να περιμένω μετέωρη να βγω απο κάπου έχοντας προτάξει το ένα πόδι στον αέρα.Οσον αφορά το βιβλιο,θα το αναζητήσω στα ελληνικά,για βαθύτερη κατανόηση,γιατί πιστεύω στην ισχυρή δύναμη της ανάγνωσης.Μακαρι να είναι και για μένα το ίδιο χρήσιμο.