Σκέφτομαι,ότι μπορεί να έγινα άδικη.Βρήκα κυνική την ομολογία,την παραδοχή,ότι σκέφτεται κάποιος να μείνει σε ένα γάμο για αυτούς τους λόγους,γιατί απλά εγώ δεν το βλέπω έτσι ή ακόμα πιο απλά δεν έχω βρεθεί σε αντίστοιχη κατάσταση.14 χρόνια όμως είναι με αυτόν τον άνθρωπο και τουλάχιστον τα 7 ζει έτσι.Και μάλιστα από μικρή ηλικία.Τι πρόλαβε να ζήσει;Δεν είναι εύκολο να έχεις μάθει μια ζωή έτσι και να το αλλάξεις.Νομίζω,ότι σε δεύτερη ανάγνωση μπορώ να αναγνωρίσω την ανασφάλεια και να την κατανοήσω λίγο περισσότερο.