7. Άνθρωποι με σοβαρά προβλήματα υγείας συχνά νιώθουν έναν τεράστιο θυμό, ή και μίσος, για τους άλλους που δεν έχουν το ίδιο πρόβλημα, (αλλά και για τον εαυτό τους, που είναι "ελλατωματικός"). Έτσι, αντί να θέλουν να βελτιωθούν, παρασύρονται από το μίσος και προσπαθούν να τιμωρούν τους άλλους, π.χ τους γονείς που υποφέρουν από τη στενοχώρια τους, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι πρωτίστως τιμωρούν τον ίδιο τους τον εαυτό. / Δεύτερη εκδοχή (αν και συχνά οι δύο εκδοχές συνυπάρχουν): όσο πιο άρρωστος κανείς είναι, τόσο μεγαλύτερη 'αγάπη' του δείχνουν οι άλλοι, που φτάνουν ακόμα και να τον θαυμάζουν για τη γενναιότητα του. Αν παραδεχτεί ότι το θέμα του διορθώνεται, πρώτον μπορεί να αποτύχει (κι έτσι δεν τον θαυμάζει κανείς), και δεύτερον πρέπει να κάνει προσπάθεια να κερδίσει την αγάπη των άλλων, όπως ισχύει για όλους μας, και δεν την έχει δεδομένη λόγω της κατάστασης του. Η κοπέλα αυτή μπορεί να μην παίρνει ακριβώς αγάπη αλλά οίκτο, αλλά στο μυαλό της είναι το ίδιο. Και από την άλλη, η κακή της συμπεριφορά στις βοηθούς της φανερώνει τα πραγματικά της συναισθήματα για τον εαυτό της και τον κόσμο. Εσύ πάντως δεν χρειάζεται να θυμώνεις. Η την αποδέχεσαι όπως είναι, ή απομακρύνεσαι. Και τα δύο χωρίς τύψεις.