Δεν μπορώ να αποφασίσω.Απ'τη μια δε μου αρέσει μια τελείως αποστειρωμένη πόλη.Έχουμε και σαν άνθρωποι την τάση να θέλουμε να αφήνουμε το στίγμα μας.Στην παλιά μου γειτονιά περνούσα καθημερινά από μια υπόγεια διάβαση κι έψαχνε το μάτι μου κάθε φορά αν έχει γραφτεί,ζωγραφιστεί κάτι καινούριο.Στα μέρη που μεγάλωσα μου άρεσε πολύ να περνάω από έναν μαντρότοιχο,μερικές δεκάδες μέτρα μήκος,με ένα μεγάλο,ενιαίο γκράφιτι πάντα,που άλλαζε κατά καιρούς.Απ'την άλλη καταντάει αηδία να βλέπεις παντού μουντζούρες.Μου τη σπάει ειδικά,όταν σε ένα ωραίο γκράφιτι πάει ο άλλος να γράψει από πάνω την μπούρδα του.Σκέφτομαι,μήπως θα μπορούσαν να οριστούν ελεύθερα σημεία,όπου να δηλώνει ο καθένας με τον τρόπο του το "πέρασα από δω".Χωριστά φυσικά από γκράφιτι,που είναι έργα τέχνης.Γίνεται όμως αυτό;Δε φημιζόμαστε για το σεβασμό μας στο δημόσιο χώρο ή κι ακόμα στην περιουσία του άλλου.Μήπως άλλωστε και κάποιοι με το σπρέι τους αυτή ακριβώς την περιφρόνηση σε εκείνο,που ανήκει σε όλους μας ή σε κάποιον ατομικά,δε θέλουν να δείξουν;Θα παρακολουθήσω με ενδιαφέρον το γκάλοπ και τις άλλες απόψεις.