Όπως πολύ σωστά ανέφερε το βλαχάκι, για την παραχώρηση υπηκοότητας υπάρχουν δύο κύριες τάσεις, το δίκαιο του εδάφους (jus soli), δηλ. να παίρνει την υπηκοότητα όποιος γεννιέται στο έδαφος της χώρας, ανεξάρτητα από την ιθαγένεια των γονιών του, που ιστορικά εφαρμόστηκε στις χώρες με μεγάλη μετανάστευση ή αποικίες, και το δίκαιο του αίματος (jus sanguinis), όπου την υπηκοότητα παίρνει αυτός που έχει έναν ή και τους δύο γονείς ιθαγενείς του κράτους. Ιστορικά επικράτησε σε χώρες που ήθελαν εθνική ομοιογένεια.Ας μην ξεχνάμε ότι όταν δημιουργήθηκε το ελληνικό κράτος, το 70% των Ελλήνων ζούσε έξω από τα όρια αυτού, επομένως τότε ήταν αναγκαίο να εφαρμοστεί το δίκαιο του αίματος. Τώρα, που δεν συντρέχουν αυτοί οι λόγοι, η εφαρμογή του δικαίου του αίματος από την Ελλάδα είναι πιο πολύ βούτυρο στο ψωμί των "ΕΜΑ ΤΥΜΙ" για να λένε για την καθαρότητα της φυλής και άλλα φαιδρά.Υ.Γ. Αν θέλουμε να ακριβολογούμε, η Ελλάδα έχει μικτό σύστημα, αλλά ξέρουμε όλοι πώς εφαρμόζεται.