Παρίσιε, καταλαβαίνω και τη δική σου οπτική αλλά να σου πω και δυο παραμέτρους που ίσως να μην έχεις σκεφτεί.α. λες οτι το κάνεις περιμένοντας το διορισμό-άρα είναι κάτι βραχυπρόθεσμο. Αν ήξερες ότι θα κανεις το ίδιο πράγμα (παιδικά,νοικοκυριο κλπ) για την υπόλοιπη ζωή σου, χωρίς καμία προοπτική εξέλιξης, καμία χρηματική απολαβή, συνήθως χωρίς κανένα μπράβο, πες μου με το χέρι στην καρδιά πώς θα αισθανόσουν.β. Η δουλειά για έναν εργαζόμενο είναι 8-10-12 ώρες (όσες απαιτεί η εργασία ή το αφεντικό ας πούμε). Η stay-at-home-mom δε σταματά ποτέ. Δεν έχει αργίες, άδειες,ρεπό. Ειναι 24-7 διαθέσιμη. Και το λέω αυτό, γιατί τις περισσότερες φορές ο κουβαλητής σχολάει, έρχεται σπίτι και αράζει ισχυριζόμενος ότι όλη τη μέρα δούλευε. Τα λέω αυτά κάνοντας το δικηγόρο του διαβόλου. Κι εγώ συμφωνώ ότι δεν είναι και οι 7 πρωινές ώρες μιας νοικοκυράς με παιδιά γεμάτες. Το θέμα είναι ότι υπάρχουν και οι υπόλοιπες ώρες της μέρας (και της νύχτας) που πρέπει να είναι διαθέσιμη.