Τελικά δεν έχουμε το θεό μας. Έχουμε πρωθυπουργό το ΓΑΠ που μιλάει άπταιστα αγγλικά, τον λέμε υποτιμητικά αμερικανάκι. Λέει κάπου το 2009 η Ντόρα σοκολατάκια και μπιζάμα και ακόμα είναι από τις πλέον διάσημες ατάκες. Έχουμε τον Τσίπρα να μη μιλάει με καλή προφορά και τον χλευάζουμε...και αναρωτιέμαιΑπό πότε η γνώση ξένων γλωσσών αποτελεί προϋπόθεση για την εκλογή κάποιου σε κάποιο αξίωμα? Αν είναι έτσι να περιορίσουμε το δικαίωμα του εκλέγεσθαι στους απόφοιτους του Ιόνιου Πανεπιστημίου και του Κολεγίου Αθηνών μόνο. Και μη μου πει κανείς μα ο πρωθυπουργός πρέπει να μιλάει γιατί θα του πω πάλι το ίδιο...να περιορίσουμε τα πολιτικά δικαιώματα σε ορισμένες υψηλές κοινωνικές ομάδες που έχουν το κατάλληλο επίπεδο εκπαίδευσης (και επίτηδες λέω εκπαίδευσης και όχι μόρφωσης ή παιδείας...άλλο πράγμα είναι αυτό)Επειδή έχω ακούσει πολλούς Έλληνες να μιλάνε αγγλικά, συμπεριλαμβανομένου εμού του ιδίου, έχω να πω ότι συναγωνίζομαστε επάξια τον Τσίπρα. Μάθαμε ξαφνικά και έχουμε όλοι προφορά Οξφόρδης.Στοιχιματίζω ότι σε δύο χρόνια από τώρα θα βρούμε κάτι να χλευάζουμε και τον Μητσοτάκη...αφού προηγουμένως τον ψηφίσουμε ως φέρελπις πρωθυπουργό.
