Η Συρία ήταν μία υπέροχη χώρα. Μάλιστα η Δαμασκός θεωρούταν το Μικρό Παρίσι της μέσης Ανατολής. Σε αντιλήψεις και ως κοινωνία ήταν πιο μπροστά ακόμα και από την Ελλάδα. Αυτή λοιπόν η χώρα πλέον έχει καταστραφεί. Η ομορφιά της δεν υπάρχει πια και το πιο σημαντικό οι άνθρωποι της έφυγαν, όχι μόνο από την χώρα αλλά από την ζωή. Η Συρία, μία ολόκληρη χώρα, είναι μία έκταση γεμάτη από μπάζα και διαμελισμένα πτώματα.Σκεφτείτε το λίγο, σκεφτείτε το όχι από την πλευρά της ηθικής, του σωστού, των δικαιωμάτων κλπ. Σκεφτείτε το μόνο ως γεγονός, ως πραγματικότητα. Βάλτε τους εαυτούς σας στην θέση των Σύριων. Μεταφέρετε όλη αυτή την κατάσταση στην Ελλάδα. Πώς θα ήμασταν εμείς; Μην ξεχνάτε η χώρα μας βιώνει ένα πόλεμο, όχι σαν της Συρίας, αλλά ένα ανοίκειο πολεμο. Ενα πόλεμο που μας εξοντώνει και που αν δεν προσέξουμε και αν δεν εκτιμήσουμε την κατάσταση που βρισκόμαστε, κάλιστα μπορούμε να βρεθούμε σε μία αντίστοιχη θεση. Οι γείτονες μας ψάχνουν ευκαιρίες, προς τέρψη του εσωτερικού της πληθυσμού. Όσο για την Ευρωπαϊκή μας οικογένεια, όπως έχουμε όλοι καταλάβει, κοιτάνε αποκλειστικά τον εαυτό τους και δεν χαρίζονται τζάμπα. Οπότε βάση όλων αυτών, βάση της ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΌΤΗΤΑΣ το χειρότερο και το πιο απρεπές μου μπορούμε να κάνουμε είναι να κατηγορούμε ανθρώπους που προσπαθούν να σωθούν, προσπαθούν να ζήσουν. Οι Σύριοι είναι σαν εμας. Όπως εμείς φεύγουμε από την Ελλάδα για να "σωθούμε"εξαιτίας των μνημονίων, των κυβερνήσεων και των κομμάτων. Έτσι και οι Σύριοι φεύγουν για να σωθούν από τους τρομοκράτες, τις βόμβες, τις εκρήξεις, το θάνατο από όλα. Ας είμαστε λοιπόν πιο προσεκτικοί για Ανθρώπους. Η τύχη, η μοίρα, η ζωή τα πάντα ποτέ δεν είναι δεδομενα και όλα αλλάζουν.Δεν είμαι υπέρ των μεταναστών, των προσφύγων, των Ελληναραδων, είμαι υπέρ του ΑΝΘΡΩΠΟΥ.