#7. Οντως πολυ ωραια απάντηση Αμπα...Βιωνω και εγω τα ιδια ,, δεν είναι τοσο θεμα ο γαμος που απασχολεί όσο η συντροφικότητα. Ζώντας μάλιστα σε κλειστη κοινωνία τα πραγματα χειροτερευουν καθώς και καινούργιους κύκλους που ανοίγεις , οι οποιοι για ευνόητους λόγους ειναι μικρότερης ηλικιας (γυρω στα 30 μιας και οι 35αρηδες είναι ΟΛΟΙ , ΜΑ ΟΛΟΙ παντρεμενοι με παιδι ) μετα σε αντιμετωπιζουν σαν καημενούλα ή σαν μεγαλη και προβληματικη που εχεις εσυ το προβλημα που εισαι μόνη !Σαφώς όμως , καλύτερα μόνος , παρά με τους λάθος φίλους και συντροφους !Και δραστηριοτητες που κανεις ,, και κυκλους που ανοίγεις,, πάντα θα υπάρξει κάποιος να πετάξει την μικρότητα του ,, αχ καημενουλα ,, εσύ που εισαι μόνη και σε πήραν και τα χρόνια ! Σε αυτά τα σημεία δε ξέρω πως να τα χειριστώ,,,Μου τη δίνει κάπως η μοναξιά , αλλά οι γύρω γύρω μου τη δίνουν χειρότερα όταν στο χτυπάνε (ή εγώ τα παίρνω κατάκαρδα ?). Και όταν λέω μου την δίνει η μοναξία , εννοώ στο όταν θέλεις να κάνεις πράγματα και δεν υπάρχει κανείς να σε ακολουθήσει (διακοπες, θέατρο , βόλτες, ταξίδια κτλ κλπ) .Υπάρχουν άνθρωποι που τα κάνουν μόνοι τους όλα αυτά , εγώ προσωπικά δεν μπορώ ...