Θα σου έλεγε κάποιος,κατ αρχήν να μην το παίρνεις τόσο επί πόνου.Οι φίλες σου προφανώς έχουν βρει η μια την άλλη και αλληλοτροφοδοτούν την κατάσταση μεταξύ τους, πράγμα που σίγουρα τους έχει κάνει κακό γιατί την βόλεψαν έτσι,δυστυχώς γι αυτές.Το αναχαράζειν ακαταπαύστως τα ίδια και τα ίδια,είναι η πλέον εύκολη λύση.Δύσκολο είναι να ξεκουνηθούνε και να κάνουν κάτι καινούργιο.Από μαθήματα σουηδικών,ως ένα έστω τριήμερο ταξίδι αστραπή στην Ευρώπη ή σε νησί ή στην παραδιπλανή πόλη.Δεν υπάρχουν χρήματα γενικώς,αλλά,αν κάποιος θέλει πολύ ν αλλάξει τα πράγματα,κάτι θα σκεφτεί. Ας μην αγοράσουν βιβλία,ας δανειστούν,ας ξεκινήσουν μαθήματα τανγκο,(πολύ δημοφιλή!),ας κάνουν κάτι νέο επιτέλους.Εκτός αν ζείτε σε βραχονησίδα.Και πάλι,ευτυχώς,υπάρχει το ίντερνετ.Πες τους ορθά κοφτά ότι έχουν μουχλιάσει επικίνδυνα και ότι αν δεν αποφασίσουν να κάνουν βήματα προς τα εμπρός, διατρέχουν τον κίνδυνο να γίνουν ακόμη πιο δυστυχισμένες στο μέλλον. Θύμισέ τους τον παλιό γόητα εαυτό τους και ρώτησέ τις τι απέγινε.Κανείς δεν θέλει κάποιον που μουρμουρίζει μονότονα τα ίδια και τα ίδια.Η ανία βλάπτει σοβαρά την εγκεφαλική λειτουργία. Υπενθύμισέ τους πόσοι άνθρωποι δεν έχουν τα στοιχειώδη και ρίξτους την ιδέα να πάνε να δουλέψουν εθελοντικά,έστω άπαξ εβδομαδιαίως ,για να ισιώσουν λίγο.Και εν τέλει, αν τίποτα δεν αποδώσει, πάψε ν ακούς το κλαψούρισμα. Άλλαζε κουβέντα πάντα,ευγενικά και σταθερά .Μίλα για άλλα θέματα.Θα το πιάσουν το νόημα.Και πάψε να τις κρίνεις.Είναι όντως δυστυχισμένες και είναι ακόμα φίλες σου.