Ηταν στο Σαν Φρανσισκο την εποχη της επιθεσης του Ισραηλ στη Γαζα, οταν κατεβηκα ( για ακομη μια φορα ) να υποστηριξω τους παλαιστινιους σε μια συγκεντρωση απ τις πολλες που γινονται εδω στην αμερικανικη πολη. Ηταν μια συγκεντρωση με πολλους παλαιστινιους και αρκετους αμερικανους κυριως αριστερους, αναρχικους και διαφορους παλεοσυμπαθουντες... Σε μια στιγμη ανεβαινει απο τις κυλιομενες του τρενου - που οδηγουσαν στο χωρο της συγκεντρωσης - ενα ψηλο, πολυ ομορφο νεαρο παιδι. Σεμνο και καλοντυμενο, κοιταει γυρω του και μολις βλεπει τα πηγαδακια σκαει ενα αυθεντικο χαμογελο και πιανει κουβεντα στα πεταχτα - λες και βιαζοταν - διχως ομως να χανει την συγκεντρωση του ( τα χερια στις τσεπες της καπαρντινας ). Ηταν εβραιος-αμερικανος σιωνιστης ! Αμεσως τον περιτριγυριζουν διαφοροι καραγκιοζηδες, κυριως αριστεροι παλιας κοπης και κατι παλαιστινιοι, ιδιαιτερως αμορφωτοι, ενας εκ των οποιων κρατουσε μια κουκλα-μωρο με κοκκινη μπογια στο προσωπο που υποθετικα συμβολιζε αιμα. Ηταν αδυνατο να συμμετεχω. Οι αριστεροι και οι παλαιστινιοι, μιλουσανε ολοι μαζι, και βομβαρδιζαν με απιστευτα χαμηλης ποιοτητας επιχειρηματα τον Ανταμ ( ετσι λεγοταν το εβραιοπουλο ). Ο Ανταμ, διχως να επηρεαζεται απο την ψυχολογικη βια των συνομιλητων του και με νηφαλιο τροπο, απαντουσε σε ολους με απιστευτα ενημερωμενα και οξυδερκη επιχειρηματα ( με τα οποια δε συμφωνουσα σχεδον με κανενα ! ), με αξιοπρεπεια, σεβασμο προς τους συνομιλητες του, ακομη και χιουμορ. Σε μια στιγμη, δυο ζωα προσπαθουν να τον σπρωξουν. Παιρνω αναποδες, πιανω τον ενα απ το λαιμο και τον καραγκιοζη που κρατουσε το μωρο με την κοκκινη μπογια και απευθυνομενος σε ολους τους ξεκαθαριζω οτι ειναι ατιμο να συμπεριφερονται ετσι σε ενα παιδι που προσπαθει να κανει διαλογο για ενα τετοιο ζητημα ενω ειναι μονο του. Αν μη τι αλλο ας μιλαει ενας-ενας κι ας του δωθει η ευκαιρια να απαντα διχως ψυχολογικη 'η αλλη βια. Τα πραγματα καταλαγιασαν για λιγο και τοτε βρισκω ευκαιρια να του κανω μια ερωτηση η οποια ηταν εναντιον των τοποθετησεων του. Κομπιαζει λιγο αλλα συμφωνει μαζι μου - χαριστικα - επειδη τον υποστηριξα. Στη συνεχεια ολοι καταλαβαν οτι το παιδακι αυτο δε παιζοταν και αρχισαν να στριβουν ενας-ενας. Στο τελος μου συστηθηκε με θερμο τροπο. Εμαθα οτι ηταν διευθυντης σε ενα τοπικο συλλογο νεολαιας εβραιων σιωνιστων και παροτι πιτσιρικι ειχε και γραφειο. Μου εδωσε την καρτα του. Οταν με ρωτησε απο ποια περιοχη ειμαι του ειπα οτι ειμαι ελληνας. Σοκαρεται ! Διχως να περασει δευτερολεπτο με ρωτα ¨τι εγραφε χτες η ταδε ελληνικη εφημεριδα για τον εβραισμο ;;;;;!!!" Του απαντω οτι αυτη η εφημεριδα ειναι μικρης κυκλοφοριας και δε τι διαβαζει κανεις. "Α!" μου λεει. Αμεσως μου ανοιγεται και αρχιζει να μου μιλαει για διασημα ονοματα στην ισραηλινη πολιτικη σκηνη, με χιουμορ να καταδικαζει πολλα που κανει η εβραικη και ισραηλινη κοινοτητα, σε σημειο που του ειπα να μην υπερβαλλει και να μη γενικευει αλλα να ειναι δικαιος. Μιλησαμε για Πολαρντ, Ντερσοβιτς, Σιμον Περες ( ο Μητσοτακης του Ισραηλ ), Λιβι ( η υπουργος εξωτερικων μπηκε με μεσο τον πατερα της και ειναι απαισια ), Μπεν Γκουριον, Βιζελ και διαφορες προσωπικοτητες της επιστημης και της δημοσιογραφιας. Μου ζητησε να παμε να κατσουμε καπου και να τα πουμε. Του το αρνηθηκα. Μου ειπε οτι το Ισραηλ θα ηθελε να κανει μπιζνες με την Ελλαδα παροτι εχουμε προβληματα ( τα γεγονοτα αυτα πριν το Νταβος 2010 οταν εσπασε μετα απο δεκαετιες η στενη σχεση Ισραηλ-Τουρκιας και επομενως αμερικανο-εβραιων και Τουρκιας ) . Συμφωνησα αλλα του διευκρινισα οτι δεν ειμαι πολιτικα παρα μονο ιστορικα υπερ του Ισραηλ, ειμαι "Μπερλινικος". Εδειξε κατανοηση για τη σταση μου αν δε χαρηκε. Αρχισε να μου μιλαει για την οικογενεια του, για συνεντευξεις που εχει παρει απο διασημα ονοματα της επικαιροτητας τα οποια ηθελε να μου συστησει, οπως ο ισραηλινος που επενδυε στην κουλτουρα του ηλεκτρικου αυτοκινητου κοκ. Οσο μιλουσε, μου ανελυε τι μπορουσε να μου δωσει....Στο τελος με αγκαλιασε δινοντας μου τρια τεσσερα ονοματα ισραηλινων δημοσιογραφων να διαβαζω ( ολοι συστηματικα σκληροι κριτες του Ισραηλ ) και μου ζητησε να τον επισκεφτω στο γραφειο του να γνωριστουμε καλυτερα κατι που δεν εκανα. Οταν βλεπω τους καραγκιοζηδες πιο πανω θυμαμαι τα λογια του εκδοτη του 01 πριν 25 χρονια οταν μιλουσε για τον ακτιβισμο του Σαβοπουλου που χε κατεβει στην πλατεια συνταγματος με καριοφιλι για τα Σκοπια - αλλα ο ιδιος δεν ειχε παει στρατο ( 'η ηταν στο "Επιλογες" της Ελευθεροτυπιας - δε θυμαμαι ακριβως). Θυμαμαι τα θεατρα και τα καραγκιοζιλικια της ελληνικης αριστερας στα πανηγυρια διαμαρτυριας ( θεατρικες παραστασεις, καρναβαλια και φυσικη βια - τα πανο του ΠΑΜΕ στο λοφο της Ακροπολης θυμιζουν τον καραγκιοζη παλαιστινιο με το μωρακι-κουκλα και την κοκκινη μπογια ). Την ιδια στιγμη αριστεροι δημοσιογραφοι και πανεπιστημιακοι δε τολμουν να τα βαλουν με παιδακια σαν τον Ανταμ, με επιχειρηματα, συνεση, αξιοπρεπεια και φυσικα ΕΚΤΟΣ ΕΔΡΑΣ. Δε ξερουν καν αγγλικα ( πως να παμε στο επομενο βημα που εχει να κανει με το μεγεθος των α....διων τους 'η β...ιων τους, αν ειναι γυναικες ) ; Τα ιδια και οι καραγκιοζηδες αριστεροι πανεπιστημιακοι της ελληνικης διασπορας ειδικα στην Αμερικη. Νοιαζονται μοναχα για τα προσωπικα τους βιβλια και τις ελληνικες εφημεριδες ποτε ομως για τη γλωσσα και γνωση επικοινωνιας του λαου μας δηλαδη τις ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΕΣ και την ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΜΑΣ ΥΠΟΔΟΜΗ, ποτε για την εμπλοκη τους με τα ΞΕΝΑ μηντια περαν του πολυ ειδικου τομεα τους και ΟΠΟΤΕ τα μηντια αυτα τους το ζητησουν. Οι ελληνοαμερικανοι πανεπιστημιακοι εξασκουνται στο να γλυφουν - ξερετε τι - του Ανταμ. Οταν βλεπω την στολη πιο πανω θυμαμαι τις "ακτιβιστικες καρφιτσες" της Βεργινας, τα πανηγυρια νεολαιων με τα “βρωμικα” και τα λαικα στα διαφορα αλση της Αττικης, που μυριζαν μποχα. Την γενικη μορφωση και "γνωση επικοινωνιας" του λαου μας. Ειναι ειρωνικο οτι αυτο που ειναι σημερα οι εβραιοι, τους το δωσαμε εμεις - μεσω των αραβων - στην Ισπανια ( Κορντομπα-Τολεδο). Ετσι φιλελευθεροποιηθηκαν πολιτιστικα και βγηκαν απο τις γεσιβας και την σπουδη της Ταλμουδ και της Καβαλιστικης που τους χαρακτηριζε μεσαιωνικα. Ετσι καταφεραν και βγαλαν ενα Σπινοζα μολις τελειωσε η περιβοητη 700-χρονη "Ραββινικη Περιοδος" και δε μεινανε στον Μαιμονιδη και την Μισνα...Με την Ιερα Εξεταση και τη διασπορα τους στη λοιπη Ευρωπη ( απο Αμστερνταμ μεχρι Θεσσαλονικη) και ειδικοτερα με τον Διαφωτισμο, οι εβραιοι γιναν σταδιακα και παρα τους διαφορους θεοκρατικους παρτικιουλαρισμους τους : οι "Ελληνες της μοντερνας εποχης",ενω εμεις οι "εβραιοι" της ιδιας περιοδου ( γιατι δε ξερουμε να επικοινωνουμε με κοινα σημεια αναφορας - αρα ειμαστε εξ ορισμου μη-προοδευτικος λαος και πολιτικα ενας σκουφωτος νανος ) ανεξαρτητως ποσων PHDs μαζευουμε ο καθενας, ποσο αριστεροι / προοδευτικοι θελουνε να λενε οτι ειναι ορισμενοι κλπ κλπ. Ο ραββινισμος του μοντερνου ελληνα ειναι η ξυλινη γλωσσα της μεταπολιτευτικης αριστερας ! Καπου εκει φοραμε και την περικεφαλαια οπως οι πιο πανω. +++Θελω να κανω μια διευκρινιση. Επειδη σεβομαι την οξυδερκεια και την ποιοτητα των αναρτησεων του Vernedead, θελω να πω οτι δε διαφωνω σε ολα οσα αναφερει. Στην προκειμενη περιπτωση δινονται αλλωστε και καποια σχολικα ειδη σε παιδια προσφυγων που ειναι θετικο. Το κειμενο μου αφορουσε την ταση του νεοελληνα να διαμαρτυρεται με πανηγυρια και appearances, μεγαλο τμημα της οποιας χαρακτηριζει την συμπεριφορα της μεταπολιτευτικης Αριστερας. Αλλα δεν αφορα μοναχα αυτην, Αφορα και τη δεξια, αφορα ολες τις πολιτικες και επαγγελματικες ομαδες του κοινωνικο-πολιτικου φασματος. Τις προαλλες ενας ειχε ντυθει Κολοκοτρωνης, αλλοι εκπορνευουν την ελληνικη σημαια ( που εχουν χιλιο-ξεφτυλισει με την πολιτικη τους συμπεριφορα τα τελευταια 40 χρονια πχ πολλοι αγροτες και συνταξιουχοι ). Πρεπει να προχωρησουμε. Να βαλουμε ουσια στην πολιτεια μας, οχι μονο στον προσωπικο μας βιο.Τελος σ οτι αφορα την επανασταση ( πχ στον εργασιακο τομεα ) ας μην αναφερθω στο τι ελεγε ο ιδιος ο Μαρξ για τους καπιταλιστες.Ας δωσω ενα μικρο μα αρκετα σημαντικο αρθρακι που δημοσιευτηκε πριν εναμισι χρονο και αφορα εναν μπουλη-γειτονα μου και τις ιδεες και πραξεις του στο ζητημα παγκοσμιως. Χαιρετισμους.THE NETWORK MANReid Hoffman’s big idea.By Nicholas LemannThe New Yorker Magazine - Oct 12, 2015 IssueLETTER FROM SILICON VALLEY THE FUTURE OF WORK GLOBALLYhttp://www.newyorker.com/magazine/2015/10/12/the-network-man