Κι όμως, υπάρχουν, κι έχουν στ αληθεια αυτά τα προβληματα. Γνωρίζω μια κοπέλα, τοσο εξωπραγματικα ομορφη, ξανθα μαλλια, τεραστια μπλε ματια, μακριες βλεφαριδες, ζυγωματικα, γωνιες, χειλια, οδοντοστοιχια, τοσο όμορφα όλα που νομίζεις πως το προσωπο της φτιαχτηκε στο φώτοσοπ. Και ούτε ιχνος μακιγιάζ ή χτενισματος. Καθε φορα που τη βλεπουμε, με όποιον κι αν ειμαι, απλώς τη χαζεύουμε σαν να ειναι πινακας και μετα συζηταμε για καμια ωρα πόσο ομορφη ειναι. Πραγματικα δε μπορω να σας περιγράψω! Κι εγω λοιπόν οταν τη γνωρισα πρωτη φορα τη θεωρουσα σνομπ, ή/και ηλιθια. Η κοπέλα απλώς ήταν λιγομιλητη και κάπως μαζεμενη - οταν τη γνωρισα λιγο καλυτερα, ήταν ενα κοριτσι συμπαθέστατο, μορφωμενο και πολύ ικανό. Σημερα ειναι δικηγόρος και αρκετα πετυχημενη. Δεν ξέρω γιατί είχα κανει αμεσως αρνητικες σκεψεις γι' αυτην, νομίζω πως οταν καποιος ειναι τοσο αψεγάδιαστος, προκαταβαλλόμαστε αρνητικά. Αυτό το "δε μπορεί να είσαι τόσο ομορφη και να εισαι και εξυπνη" που εξαγριωσε την κοπελα, πράγματι το σκεφτεται ο κόσμος!
