#6 Πράγματι, σε μεγάλο βαθμό με κάλυψε η Α,μπα, τα χωρία από την σελίδα που παράθεσε και τα λοιπά ΕΥΣΤΟΧΑ σχόλια των υπόλοιπων σχολιαστών. Αυτό που θα ήθελα να προσθέσω είναι γι' αυτή την περίφημη καραμέλα με την ελευθερία ιδεών και την κριτική θα σε παροτρύνω απλά να γκουγκλάρεις λίγο τον ορισμό τους γιατί πολύ με στεναχωρεί η γενική άγνοια σε θεμελιώδης ορισμούς που δεν θα έπρεπε να πάνε πακέτο με το feeling του καθενός.Ελεθερία του λόγου(αυτό δεν εννοούσες; ): Ελευθερία του λόγου είναι το πολιτικό δικαίωμα να κοινοποιεί κανείς τις απόψεις και ιδέες του χρησιμοποιώντας το σώμα και την ιδιοκτησία του, προς όποιον είναι πρόθυμος να τα δεχτεί. Ο όρος «ελευθερία της έκφρασης» χρησιμοποιείται κάποιες φορές συνώνυμα, αλλά αυτός περιλαμβάνει κάθε πράξη αναζήτησης, παραλαβής και μετάδοσης πληροφοριών ή ιδεών, ανεξάρτητα από το μέσο που χρησιμοποιείται.(https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CE%BB%CE%B5%CF%85%CE%B8%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%B1_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%BB%CF%8C%CE%B3%CE%BF%CF%85 )Κριτική:-είναι η προσεκτική και τεκμηριωμένη αξιολόγηση απόφασης ή ενέργειας, γνώσεων, ιδεών, αξιών, θεσμών, προσώπων καλλιτεχνικών και επιστημονικών έργων και οτιδήποτε άλλου που άμεσα ή έμμεσα μπορεί να ενδιαφέρει τον άνθρωπο.-επισήμανση παραλείψεων, λαθών κτλ.(http://www.lexigram.gr/lex/enni/%CE%BA%CF%81%CE%B9%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE#Hist3)-ονομάζεται η ικανότητα του ανθρώπου να μηδέχεται αβασάνιστα και παθητικά ιδέες και απόψεις, αντίθετανα τις επεξεργάζεται δημιουργικά. Η δυνατότητα αυτήσημασιολόγησης των δεδομένων, αποδοχής και απόρριψης,δηλαδή εκφοράς προσωπικής αξιολογικής άποψης, δικαιολογείκαι το χαρακτηρισμό του ανθρώπου ως έλλογου όντος. Δημόσια ή κοινωνική κριτικήΑξιολογεί τα κοινωνικά και πολιτικά δρώμενα και τουςθεσμούς. ΑυτοκριτικήΗ κριτική που είναι εστιασμένη και στον εσωτερικόκόσμο, την προσωπικότητα του ίδιου του φορέα της.Ανάλογα με το στόχο που εξυπηρετεί κάθε φορά,μπορούμε να μιλήσουμε για:καλοπροαίρετη και αντικειμενική, όσο και γιακακοπροαίρετη και υστερόβουλη κριτική.Μια τελευταία διάκριση μπορεί να γίνει με βάση τη μορφήπου προσλαμβάνει:Μπορεί δηλαδή η κριτική να συνιστά αποδοχή και επιδοκιμασίατου αντικειμένου αξιολόγησης (θετική κριτική), οπότεχρησιμοποιεί ως μέσο τον έπαινο, ή να αποτελεί άρνηση,στηλίτευσή του (αρνητική κριτική), οπότε το μέσο της είναι οψόγος. (http://evgeniageorgakopoulou.weebly.com/uploads/3/1/4/8/31483521/kritiki.pdf ) Τώρα, μπορείς να αναρωτηθείς και μόνη σου αν είναι ζήτημα κριτικής και ελευθερίας ιδεών ο προσβλητικός λόγος, το πατρονάρισμα, η χυδαιότητα στις εκφράσεις, τα σεξιστικά σχολιάκια και ό,τι άλλο μειώνει έναν συνάνθρωπο. Υ.Γ. Αν και αναφέρω πηγές, ελπίζω να περαστεί το σχόλιό μου :)
