Το να επιχειρείς, απλά, να πηδιέσαι και να επιμένεις να *αναστατώνεις συναισθηματικά* ένα άτομο που ξέρεις *πάρα πολύ καλά* ότι δεν είναι μαζί σου μόνο για να πηδιέται, δεν είναι και το καλύτερο δείγμα για σένα: Άσε τον άλλο να προχωρήσει, προτού του ζαλίσεις τον έρωτα με τηλέφωνα, σήματα καπνού, "φιλίες" και γαμησιά on/off/on/off/. Η κοπέλα, πράγματι, μπορούμε να πούμε ότι έδρασε βάσει ανασφάλειας, έλλειψη αποφασιστικότητας/ αυτοπεποίθησης, ίσως και κάποιου βολέματος ή και εμμονής κ.λπ.. Η ταμπέλα, όμως, "νευρωτική" από πού προκύπτει; Α, ναι: από πουθενά. Επίσης στην περίπτωση που δεν το αντιλήφτηκες η ίδια η γράφουσα ρίχνει αρκετό από το φταίξιμο στον εαυτό της, αυτός ο θυμός στρέφεται προς τα έσω, με την μάλλον κατατονική της διάθεση, προς τον υπόλοιπο κόσμο, εκτός κι αν –πραγματικά- νομίζεις ότι θα πληρώσει κάποιον να σπάσει τον τύπο στο ξύλο (you never know...). Η καψούρα σου να υποδείξεις ότι “Kοιτάχτε! να, να! Και οι γυναίκες μπορούν να είναι βίαιες-βρώμικες και κακές” σε κάνει να κρούεις ανοικτές θύρες. Έλα, έλα πάρε για να ευχαριστηθείς: https://en.wikipedia.org/wiki/Katherine_Knight καλή όρεξη ;-)
