Ένα από τα πιο μεγάλα λάθη του Τσίπρα ήταν να πιστέψει τον Βαρουφάκη. Ο Τσίπρας όμως (τον οποίο ούτε ψήφισα ούτε θα ψηφίσω) είναι επαγγελματίας πολιτικός και κινείται με γνώμονα το μέλλον του και το μέλλον του κόμματός του (το 2015 ήταν λίγο πάνω από 40 ετών). Ο Βαρουφάκης δεν ήταν ούτε είναι πολιτικός και κατά δήλωσή του ζούσε στην Αμερική. Άρα δεν είχε κανένα πρόβλημα να πειραμίζεται και αν γινόταν χάος να το αφήσει σε εμάς και τα παιδιά μας και να φύγει. Αν φεύγαμε από το ευρώ και την ΕΕ, θα γινόμασταν Βενεζουέλα, θα επικρατούσε βία, δεν θα υπήρχαν καύσιμα, τρόφιμα (που είναι τα περισσότερα εισαγόμενα) ούτε φάρμακα. Αυτό θα συνεπαγόταν οπωσδήποτε Γουδί και εκτελέσεις, σε περιβάλλον συνταγματικής εκτροπής και ο Τσίπρας αποδείχθηκε υπεύθυνος αποτρέποντάς το, κάνοντας το Όχι του δημοψηφίσματος Ναι και αποπέμποντας τον Βαρουφάκη. Μαζί με τον Βαρουφάκη, για να μην ξεχνιόμαστε, συνέπλεαν η Κωνσταντοπούλου, ο Λαφαζάνης και άλλοι ακραίοι που έχουν ξεχαστεί (ποιός θυμάται πια τον Στρατούλη ή τον Λεουτσάκο;). Όλοι εκείνοι χαρακτηρίζονταν από ιδεοληψίες, χωρίς σοβαρές ικανότητες, και παρά τις φωνασκίες τους υπέρ της νέας δραχμούλας δεν μπορούσαν να ασκήσουν εξουσία για μεγάλο διάστημα (εκτός εάν θα είχαμε καθεστώς τύπου Μαδούρο). Ο Βαρουφάκης ήταν, επιπλέον, η κεντρική μορφή του δημοψηφίσματος του 2015 που έγινε αφορμή, για να εκπαραθυρωθούν όλοι οι παραπάνω από τον Τσίπρα: 62% τάχθηκαν με το Όχι συνεπαρμένοι από το λόγο Τσίπρα -ετερόκλητο ασφαλώς σύνολο που είχε ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ μαζί με ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ταυτόχρονα ΧΑ και αρκετή δεξιά που δεν ακολούθησε τον ξοφλημένο τότε Σαμαρά. Η λογική, ασφαλώς, οδήγησε τον Τσίπρα να μην υλοποιήσει το Όχι, γιατί όταν τα ράφια στα σούπερ μάρκετ θα άδειαζαν και τα πρατήρια καυσίμων θα στέρευαν, θα έχανε βίαια την εξουσία από εκείνους ακριβώς που λίγες εβδομάδες νωρίτερα τον καταχειροκροτούσαν.Και τώρα ο Βαρουφάκης γυρίζει πίσω στον τόπο του εγκλήματος. Εμείς πώς θα τον υποδεχθούμε;;;