Συμφωνώ απόλυτα με τη διατύπωση του Double Helix παραπάνω.Έχετε δίκιο και άδικο μαζί, κύριε Δημοκίδη.Μιας και είμαστε σκεπτόμενα όντα με ελεύθερη βούληση, όλοι μας έχουμε κάθε δικαίωμα να απορρίπτουμε κάτι που δε μας αρέσει και δε συμφωνεί με τις απόψεις μας (στην προκειμένη τη μετάβαση Αρκά σε ΠΘ).Από την άλλη, αφού δημόσια στον τοίχο του, του ασκείται κριτική του Αρκά, δικαιούται να απαντήσει δημόσια.Σε ό,τι αφορά τις θεωρίες περί κομματικοποίησης, ας θυμηθούμε ότι οι σήμα κατατεθέν φιγούρες του Αρκά, ανέκαθεν ήταν ανώνυμες και διαχρονικές, χωρίς να έχουν πολιτικά χρώματα, ούτε να είναι σκιαγραφήσεις κανενός.Ο Ισοβίτης π.χ, είναι μια διαχρονική αλληγορική φιγούρα και τα νοήματά του κάτω από το χιούμορ έχουν ψυχοκοινωνικούς αλλά και πολιτικούς συμβολισμούς που μένουν πάντα επίκαιροι. Τις ίδιες "μπηχτές" σε ό,τι αφορά την ανθρώπινη φύση και την επιπολαιότητα, ωμότητα ή "χαζομάρα" της, συναντάμε από την αρχή στο έργο του Αρκά. Αναλογιστείτε όμως, ότι σήμερα που ζούμε σε τέτοια έκρηξη του εγώ στα σόσιαλ μίντια, όπου πολλοί προβάλλουν σε υστερικά σημεία τις απόψεις τους και τους εαυτούς τους, αυτοί οι συμβολισμοί και η κριτική δε μπορούν παρά να είναι σαφώς πιο έντονοι.Σχετικά με το καθαρά επαγγελματικό και οικονομικό τώρα, δεν είμαστε σε θέση (ούτε έχουμε δικαίωμα) να γνωρίζουμε καν αν ο Αρκάς έχει προσφορές από άλλα, αξιοπρεπή έντυπα, ή αν είναι σε θέση να βγάζει τα προς το ζην. Οι επόχές είναι ιδιαίτερα άγριες για όλους.Κάποτε, το θέμα ήταν τι επιλογές θα κάνει ο καθένας. Πλέον, δεν υπάρχουν και πολλές επιλογες...