#3 Επειδή το παθαίνω κι εγώ με τα ονόματα και αν τελικά δεν το ακούσεις τυχαία, έχω εφαρμόσει με αρκετή επιτυχία το εξής: Προσποιούμαι στιγμιαίο κόλλημα της μνήμης, που συμβαίνει ούτως ή άλλως. Αρχίζεις λοιπόν μια πρόταση με φανερή πρόθεση να την προσφωνήσεις με το όνομα της. Εκεί λοιπόν σταματάς ξαφνιασμένη και γελώντας αμήχανα που το όνομα δεν σου έρχεται, στιγμιαία υποτίθεται, κάνοντας γκριμάτσες πως κόλλησες. Λογικά εκείνη αυθόρμητα και γελώντας στο κλίμα που θα έχεις φτιάξει, θα στο συμπληρώσει. Τώρα βέβαια το κακό είναι πως δεν έχω plan b αν δεν τσιμπήσει. Γενικά πάντως δημιούργησε μια ατμόσφαιρα φιλική και διασκεδαστική και φρόντισε να είσαι πειστική.
