Και γω που είμαι 35 δεν μπορείς να φανταστείς τι έχω ακούσει για το σκύλο. Με έχουν κατηγορήσει ακόμα και για τις ακαθαρσίες των αδέσποτων. Είμαι η μόνη στην περιοχή που βγάζω σκυλί με λουρί και μαζεύω τα κόπρανα,οι υπόλοιποι είτε τα ξαμολάνε είτε τα πάνε στο γήπεδο και δεν μαζεύουν ποτε τίποτα. Αλλα για κάποιο λόγο βρίζουν εμένα που με βλέπουν να περνάω μπροστά από το σπίτι τους επειδή απλά υπάρχει ο σκύλος και τοτς ενοχλεί,επειδή ο σκύλος μυρισε την κολόνα, ό,τι μπορείς να φανταστείς. Στην αρχή έδινα τόπο στη οργή και έφευγα σιωπηλή,όμως αυτό με έκανε να στεναχωριέμαι και να τρώγομαι με τα ρούχα μου. Πλέον απαντώ με τον ίδιο τρόπο,αν με βρίσουν βρίζω και αυτό που λέω σε μερικούς που ενοχλούνται και μόνο που πιάνω χώρο είναι να καλέσουν την αστυνομία να γελάσουμε. Μπορεί εκείνη τη στιγμή να γίνεται καυγάς αλλα οι ίδιοι σπανίως τολμάνε να μου ξαναπουν κάτι και εγώ μετά νιώθω πολύ καλύτερα που δεν έκατσα να με βρίζουν χωρίς λόγο. Το θέμα είναι εσύ πώς θα νιώσεις καλύτερα,απαντώντας,φεύγοντας εσύ ξέρεις αλλα μην περιμένεις να αλλάξει εύκολα αυτό.