Σαν παράπονο σε στιγμή αδυναμίας το καταλαβαίνω.Μέχρι εκεί όμως.Οι άνθρωποι πρέπει να αξιοποιούν τις ευκαιρίες,που έχουν για μια καλύτερη ζωή.Προτιμώ χίλιες φορές να ξέρω,ότι οι αγαπημένοι μου είναι καλά κι ας μην τους έχω κοντά μου (στα γκομενικά δεν είμαι τόσο large,αλλά αν είναι να κρατήσει,θα βρεθεί τρόπος και για το μαζί).Σε όσους έφυγαν,σε όσους θα φύγουν εύχομαι να σταθούν τυχεροί,να προκόψουν,να φτιάξουν όμορφες οικογένειες,να ζήσουν τα όνειρά τους.Κι αν το θέλουμε κι εμείς κι εκείνοι,δε χανόμαστε.