Στον αγαπητό νοσηλευτή έχω να πω ότι σεβόμαστε την δουλειά τους και πολλές φορές και το ήθος τους.Δεν μιλάω θεωρητικά, δεν πάει πολύς καιρός που πηγαινοερχόμουνα στα νοσοκομεία.Όπως το ίδιο ισχύει γενικά και για τους γιατρούς.Εξαιρέσεις βέβαια πάντα υπάρχουν. Και εξαιρέσεις υπάρχουν και στους νοσηλευόμενους και στους οικείους τους και κάποιοι μπορεί να εκφράστηκαν άδικα.Όμως, η εκτίμησή μου για την δουλειά του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, δεν θα με κάνει να διαφωνήσω ότι υπάρχουν πολλοί - μα πάρα πολλοί - "βολεμένοι" στον ευρύτερο δημόσιο τομέα.Και όταν λέμε "βολεμένοι", εννοούμε αυτούς που είτε δεν πάνε καθόλου στην δουλειά τους, είτε πηγαίνουν απλά για να χτυπάνε κάρτα ή για να δουλεύουν τις μισές ώρες και τις υπόλοιπες να χαζολογάνε.Επειδή έχω και αρκετά χρόνια στην πλάτη μου, βιβλίο γράφω με περιστατικά.Που όταν τα σκέφτεται κάποιος που δουλεύει στον ιδιωτικό τομέα, του ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι.Συνεπώς, κατανοώ τον συγκεκριμένο άνθρωπο και την δραματοποιημένη έκφραση της κόπωσής του, αλλά μην γενικεύουμε.
