#5 Αν είχατε μια υγιή σχέση με τον άντρα σου η λογική επιλογή θα ήταν να περιορίσει τις ώρες της δουλειάς του αυτός που βγάζει τα λιγότερα και όχι αυτός που συντηρεί το σπίτι. Δεδομένου ότι και οι δυο εργάζεστε πολλές ώρες. Αυτό θα ήταν το λογικό και το καλό για το κοινό συμφέρον της οικογένειας σας. Βέβαια εδώ έχουμε έναν άντρα που δεν θεωρεί υποχρέωση του να βοηθάει, ενώ εσύ νιώθεις τύψεις για το ωράριο σου γιατί κατά βάθος πιστεύεις πως το παιδί είναι δική σου υποχρέωση. Και φυσικά υπάρχουν και θέματα ανταγωνισμού. Ο άντρας σου δηλαδή προτιμά να στερηθείτε σαν οικογένεια εισοδήματα προκειμένου να μη φαίνεται πως εκείνος κερδίζει λιγότερα από εσένα. Στο δια ταύτα τώρα , ότι και να κάνεις δεν θα αλλάξει η σχέση σου με τον άντρα σου, θα βρεθείς σε πιο αδύναμη και ευάλωτη σχέση και τα λιγότερα εισοδήματα θα αυξήσουν τις γκρίνιες στο σπίτι. Το παιδάκι σου μπορείς να το επιβλέπεις και να το βοηθάς κάποιες ώρες χωρίς να χρειάζεται να κάθεσαι δίπλα του διαρκώς και να του κρατάς το χεράκι. Ούτως ή άλλως προσωπικά θεωρώ πως το σωστό είναι να καθοδηγείς και να βοηθάς όταν χρειάζεται το παιδί σου και όχι να κάθεσαι μαζί του στο γραφείο για να διαβάζετε μαζί. άρα μπορεί το πρόσωπο που θα το προσέχει να επιβλέπει πως κάθεται και ασχολείται με τα μαθήματα του και να ξέρει το παιδί πως στο τέλος θα ελέγξεις τι έκανε. Με αυτό τον τρόπο θα έχεις και καλύτερα αποτελέσματα. συνήθως οι μαμάδες που κάθονται μαζί με το παιδί καλύπτουν το αίσθημα ανασφάλειας ή βαρεμάρας του παιδιού παρά κάνουν σημαντική διαφορά στη διαδικασία της μάθησης. Μη σε βαραίνουν λοιπόν οι τύψεις αποδεδειγμένα λάθος πεπατημένων, λίγη οργάνωση θέλεις και μη σκεφτείς ποτέ να χάσεις την οικονομική σου ανεξαρτησία.
