Αγαπητή Καραβάν', Επειδή είμαι gay δεν ξέρω, πόσο σύνηθες είναι να βλέπει μια 25χρονη κοπέλα τσόντες με τους φίλους της ειδικά με σκηνές σεξουαλικής βίας προς γυναίκες και μετά να τις αναπαράγουν "με μετριοπάθεια", όπως γράφει,(τους βάζει να της επιβάλλονται στους 30 βαθμους - διατηρωντας δηλαδή αυτή τον έλεγχο της επιβολής;)Εννοείται ότι ο πόνος είναι ένα - πως να το πω - υπερ-άγγιγμα αλλά κι απόδειξη αγάπης - που φυσικά καυλώνει κάποιους μόνο κι όχι όλους, κι όσους καυλώνει δεν είναι με τον ίδιο τρόπο.Ο πατέρας μου χαιρόταν πολύ ανέκαθεν να καυγαδίζουμε, "για ν' ανάψουν τα αίματα" όπως λέει αφελώς και χαριτωμένα, και να καταλήγουμε να κυλιόμαστε στα πατώματα παλεύοντας, χτυπώντας ο ένας τον άλλον με πάθος κλπ.Βασικά, υποψιάζομαι ότι με λάτρευε σ' αυτές τις παθιασμένες φάσεις, είμαστε κι οι 2 ευέξαπτοι και ρομαντικοί.