Καραβάν', Το gay leather, όπως καιτο biker, δε μου ταιριάζει αισθητικά και καυλωτικά, αλλά θυμάμαι κάτι άλλο πολύ ενδιαφέρον: ήμουν πολύ - πολύ μικρός(πριν το Δημοτικό ίσως) κι έβλεπα στην ασπρόμαυρη τηλεόραση της γιαγιάς μου Robin Hood μ' Έρολ Φλιν κι Ολίβια ντε Χάβιλαντ, κι είχε μια σκηνή που - αν δε μ' απατά η μνήμη μου - ο Έρολ ήταν γυμνός απ' τη μέση και πάνω, δεμένα τα χέρια μαζί ψηλά και κάποιος τον μαστίγωνε στην πλάτη(ο σερίφης του Νότιγχαμ; :)). Μου άρεσε πάρα πολύ, είχα ταυτισθεί πλήρως με τον Έρολ - σε προσχολική ηλικία και straightfeeling!Ο χρόνος διαστέλλεται, στο μυαλό σου, τη στιγμή/ες που αισθάνεσαι κάτι έντονα(μένεις εκεί, στο τσίμπημα, ίσως για να το ξεπεράσεις, το πετάξεις κι αλαφρώσεις ή και "γιάνεις";) - τα πράγματα γίνονται αναγκαστικά εικόνα στο μυαλό που εξακολουθείς να επεξεργάζεσαι, που επανέρχεται, (ξ)ανα-λύεις, για να φύγει, εμμένεις γιατί δε φεύγει(ή και πέφτει κι άλλη "βουρδουλιά"), αναλύεις τόσο που το αισθάνεσαι να κινείται slow motion - ψευδαίσθηση διαστολής χρόνου, διότι ο χρόνος αυτός σ' ακουμπά πιο βαθιά απ' τον καθημερινό χρόνο συν ότι το συνειδητοποιείς σ' αντίθεση με τη γενικά φθοροποιό επίδραση του χρόνου πάνω μας - ειδικά όταν κάτι σ' αρέσει και δε σ' αρέσει συγχρόνως, διότι κινείσαι ηδονικά μεταξύ Σκύλλας(θες πιο πολύ) και Χάρυβδης(θες να σταματήσει)(εννοώ το αίσθημα, είναι αυτό που λένε exquisite, refined, λεπταίσθητο) και τελικά υπερισχύει ότι δε θες να ξεφύγεις απ' το δίλημμα(όταν μας αρέσει κάτι ο χρόνος συστέλλεται, τρέχει, φεύγει γρήγορα, όταν κάτι μόνο πονά, προσπαθούμε να το θάψουμε, να ξεχάσουμε, να χαθεί ο χρόνος του, διότι ήταν overwhelmingly δυσάρεστο).Καθόλου(;) κρυμμένες κόντρες αποδοχής - καταρχήν δεν τον αποδεχόμουν εγώ κι αυτό τον ερέθιζε, λες, όμως, ότι εγώ μόνο έτσι να' παιρνα αρκετή προσοχή και να τον προκαλούσα; - μια φορά δεν έχω ζητήσει συγνώμη απ' αυτόν τον άνθρωπο - πάντα από πάνω ήμουν και ψυχρός μαζί του, για να τον ελέγχω - μέχρι τη στιγμή της έκρηξης.(Δεν τη γλυτώνω τη rosa nera.)Η ανάλυσή σου για την αναπαράσταση της βίας και τη λύτρωση των θεατών/αναγνωστών σωστή κι ενδεδειγμένη.Ο φόβος φυλάει τα έρμα(τις έρμες ψυχές) στην άκρη της αβύσσου(Ου πειράξεις άλλο πλάσμα).
