Είχα έναν τέτοιο ''καληνυχτάκια'' που λες! Αχ, ο Μάνος. Ένας κούκλος, τι να σου λέω! Αφού έλεγα πώς και με κοίταξε τέτοιος Άδωνις και τόσο καλό παιδί και μου ζήτησε και να βγούμε στην ψύχρα! Βγαίναμε από δω, πηγαίναμε από κει, δωστου κοπλιμέντα και κεράσματα, ήξεραν και διάφοροι (δικοί του) γύρω τριγύρω ότι βγαίναμε, αλλά μέχρι εκεί, πάντα να κοιτάμε το μενού, από ψητό τίποτα... μέχρι που ο Μάνος, καλή του ώρα, από τη μια μου ζήτησε να με γνωρίσει στη μαμά του (μετά από ένα μήνα, wtf) και από την άλλη άρχισε να με παίρνει τηλέφωνα και να αναλύουμε με τις ώρες τα χίλια δυο θέματα που είχε με τον ''κολλητό'' του τον Στάθη... Ε, και την ψυλλιάστηκα και την έκανα. Πάντα υπάρχει εξήγηση (όχι ντε και καλά αυτή), απλώς δεν θέλουμε πάντα να την δούμε! [Για να μην παρεξηγηθώ, την έκανα για την εξαπάτηση, αν μου είχε ζητήσει να γίνω η βιτρίνα του, με χαρά θα τον βοηθούσα]
