#7 αγαπητή, η απόφασή σας να κάνετε παιδί μέσω αυτού του τρόπου είναι πολύ υπεύθυνη και μακάρι και άλλα ζευγάρια να είχαν τη δική σας ωριμότητα- και φυσικά και την οικονομικη δυνατότητα και στήριξη από το κράτος.Έχεις χίλια δίκια να αισθάνεσαι έτσι. Σε καταλαβαίνω μιας κι εγώ ταλαιπωρηθηκα να μείνω έγκυος αλλά είχα και προβλήματα κατά τη διάρκειας της εγκυμοσύνης. Κάποια στιγμή λύγισα, με έπιασε το παράπονο του γιατί ρε γαμώτο και αυτό σε μένα. Θα σου πρότεινα να κάνεις μια παύση, να το βγάλεις λίγο από το μυαλό σου και να το "ξαναπιάσεις" όταν θα είσαι πιο ήρεμη. Σε καταλαβαίνω απόλυτα, σου ξαναλέω, ΑΛΛΑ...όταν μπαίνεις στη διαδικασία να μείνεις έγκυος (είτε με τεχνητό είτε με τον παραδοσιακό τρόπο) αυτόματα ανοίγεις την πόρτα σε πολλά απρόοπτα. Επίσης, όπως θα ξέρεις και από τη μακρά εμπειρία σου με χειρουργεία κλπ, όταν πας να κάνεις μια παρέμβαση στον οργανισμό σου και πάλι υπάρχουν ενδεχόμενα να συμβεί κάτι. Πρέπει να ζυγίζουμε τα θετικά με τα αρνητικά και μέσα σε όλα αυτά τις δυνάμεις μας και τα αποθέματά μας. Δε θέλω να πω ότι παντού υπάρχει κίνδυνος και να το ρίξω στη μαυρίλα και στη μοιρολατρία. Θέλω απλά να σου τονίσω ότι,ναι, πιθανά ανεπιθύμητα συμβάντα θα υπάρχουν πάντα σε ό,τι και αν αποφασίσεις να κάνεις στο σώμα σου. Αν πραγματικά καθίσουμε να σκεφτούμε τι πιθανότητες έχουμε να πάθουμε κάποια βλάβη, θα πρέπει να κάτσουμε σπίτι μας κουκουλωμένοι κάτω από τις κουβέρτες. Η ζωή όμως απαιτεί ρίσκο. Ρώτα όσους ειδικούς χρειάζεται για να νιώσεις εσύ καλύτερα. Ρώτα και άλλες γυναίκες που μπήκαν σε αυτή τη διαδικασία (αν και οι περισσότερες θα σου πουν οτι απο τη στιγμή που κράτησαν στα χέρια τους ένα μωρό, ξέχασαν τις δυσκολίες). Κάνε στους γιατρούς δύσκολες ερωτήσεις αρκεί να αισθάνεσαι εσύ καλά προετοιμασμένη. Και, τέλος, το ενδεχόμενο να μη θες να υποβληθείς σε μια τέτοια διαδικασία ξανά είναι αναφαίρετο και σεβαστό δικαίωμά σου.