#2 ρε παιδιά, πρέπει να βάλουμε ένα φρένο σε αυτό το πράγμα με τις κουμπαριές. Νέοι άνθρωποι είμαστεμ ζούμε σε χαλεπούς καιρούς και βάζουμε τον άλλο να ξεπουληθεί επειδή εμείς παντρεόμαστε; Και να απαιτείται και δώρο από πάνω;Υποτίθεται ότι κάνεις τον άλλον κουμπάρο για να δημιουργήσεις έναν τύπου συγγενικο δεσμό και να ισχυροποιήσεις τη φιλία σας, όχι για να βρεις χρυσό χορηγό!Ετσι το βλέπω εγώ τουλάχιστον. Οταν παντρεύτηκα πραγματικά δε ζήτησα τίποτα από τους κουμπάρους μου, πέρα από το να χαρούμε μαζί τη διαδικασία. Μου κακοφαινόταν τόσο πολύ να βάλω έναν τρίτο να πληρώσει για στολισμούς και λοιπές βλακείες. Ετσι κι αλλιώς μου φαίνονται όλα τα μπλιμπλόνια που συνοδεύουν το γάμο βλακείες, οπότε πολλά πράγματα δεν τα έκανα, δεν τα αγόρασα. Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία....Νομίζω ότι σε κάθε περίπτωση πρέπει το ζευγάρι να κάνει μια ειλικρινή συζήτηση με τον άνθρωπο που πρόκειται να τους παντρέψει/βαφτίσει ώστε να καθορίσουν μαζί το budget και πόσο μπορεί η κάθε μεριά να ανταπεξέλθει. Οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους. Ο κουμπάρος δε σου φταίει τίποτα αν θες εσύ να παντρευτείς με στέφανα με διαμάντια (true story).