@7Προσωπικά στη φίλη μου θα μιλούσα και θα της έλεγα ό,τι σκέφτομαι, ώστε να βρούμε μαζί τι θα την κάνει να νιώθει πιο άνετα, ξεκαθαρίζοντας ωστόσο πως θέλω κι εγώ να είναι όσο πιο ειλικρινής γίνεται στο τι θέλει, λέγοντας κι εγώ ειλικρινά πως την ημέρα του γάμου μου θα ήθελα να απολαύσω το γάμο μου, όσο περισσότερο μπορώ.Σ'αυτό που θέλεις να πετύχεις παίζει μεγάλο ρόλο η στάση θα που έχεις σαν άνθρωπος στις επιλογές σου συνολικά.Σε μια τέτοια περίπτωση π.χ. εγώ δε θα πολυζοριζόμουν επειδή δεν αφήνω κανένα περιθώριο σε κανέναν, να διανοηθεί έστω να σχολιάσει οποιαδήποτε επιλογή μου, χωρίς να τον ρωτήσω. Είτε πρόκειται για κάποια απόφαση, είτε για άνθρωπο, για οτιδήποτε. Το συγκεκριμένο θέμα θα το χειριζόμουν ανάλογα με το τι θα προέκυπτε. Αν καταλάβαινα ότι πάει να γίνει μαλακία, θα γινόμουν αδίστακτη και θα απειλούσα με οτιδήποτε ήξερα ότι πιάνει στη μάνα μου. Οτιδήποτε, αρκεί να διασφάλιζα την αξιοπρέπεια της φίλης μου.Για μένα οι φίλοι είναι πολύτιμοι και δεν αφήνω κανέναν να μου τους πειράξει. Δεν μου άρεσε που συζητάτε μεταξύ σας το πώς εκείνη χειρίζεται ένα θέμα δικό της, που είναι τόσο άγνωστο και δύσκολο. Αν στ'αλήθεια την αγαπάτε, μαζί της να το κουβεντιάσετε, είναι δική της η αγωνία και δικός της ο πόνος που συνοδεύει το μυστικό της. Πείτε της ότι δεν είναι μόνη, ότι έχει εσάς. Σας έχει;