Στο σημείο αυτό θέλω να καταθέσω την εμπειρία μου που μοιάζει με το #4. Έχω ιδιόκτητο σπίτι με πάρκινγκ στην Αθήνα και δεν έχω αυτοκίνητο. Οταν ηρθε ενοικιαστής στην πολυκατοικία ζήτησε να χρησιμοποιεί τη δική μου θέση για το αυτοκίνητο του και τη δική του θέση για τη μηχανή του. Θέλοντας να είμαι ευγενική, το δέχτηκα πρόθυμα με τη συμφωνία να μετακινεί το αυτοκίνητο οταν χρειαζόμουν τη θέση (συνήθως για να αφήσουν το αυτοκίνητό τους οι γονείς μου). Ο ενοικιαστής άφηνε το αυτοκίνητό του εκει πάντα, ακόμα και οταν έφευγε για ολιγοημερα ταξίδια και δεν τον έβρισκα κάθε φορά που χρειαζόταν να το μετακινήσει. Ακόμα και οταν έβαζαν οι γονείς μου το αυτοκίνητο, αυτός άφηνε πίσω απο το αυτοκίνητο τη μηχανή του και η απάντησή του οταν του επεσήμανα οτι η μηχανή τους εμπόδιζε να το βγάλουν, ήταν να μετακινήσουν τη μηχανή του. Επίσης ήθελε να του δώσω το δικό μου χειριστήριο της γκαραζόπορτας οταν είχε χαλάσει το δικό του. Και όλα αυτά με το επιχείρημα ότι εγώ δεν έχω αμάξι. Το θέμα λύθηκε οταν του είπα να μην χρησιμοποιεί πια τη θέση μου. Ζήτημα ενοικίασης της θέσης δεν τέθηκε ποτέ.