Σίγουρα σε έχουν επηρεάσει οι σπουδές σου στον τρόπο σκέψης. Είναι πάρα πολύ δύσκολο ν αποφανθεί κάποιοε ΑΝ ήταν στην θέση των γονιών.Δεν είναι, επομένως η συζήτηση παραμένει θεωρητική. Εγώ έχω να θέσω ως προβληματισμό πόσο ευθύνονται οι γονείς για μια τέτοια κατάληξη. Μπορεί να μην φέρουν ευθύνη , μπορεί και να φέρουν.Στην δεύτερη περίπτωση,εάν το συνειδητοποιούν,ίσως,εκ των ύστερων,αποφασίσουν να αναγνωρίσουν το μερίδιο της ευθύνης που τους αναλογεί,αν και πολύ αργά,συμπαραστεκόμενοι στο παιδί τους.Πάντα λαμβάνονται υπ όψιν οι συνθήκες που επικρατούσαν στην οικογένεια,οι χαρακτήρες όλων,το μορφωτικό επίπεδο,η διανοητική κατάσταση και πολλοί πολλοί άλλοι παράγοντες.Ο νόμος βέβαια ,αφ ης στιγμής τροποποιεί μία συμπεριφορά ως κακουργηματική, πολύ συγκεκριμένα πράγματα χαρακτηρίζει ως ελαφρυντικά.Εαν κάποιος γνωρίζει τι κάνει,δύσκολα δικαιολογείται νομικά.Η αιτιολογία διαφέρει παρασάγγας από την αιτιολογία,το έχουμε ξαναγράψει.Το τι θα αποφασίσει όμως ο καθένας να συγχωρήσει ,και δη ένας γονιός,είναι άλλη ιστορία.