Καλή μου #6Εχω φιλοξενήσει άτομα απο κάθε ήπειρο,συνέχεια είχα φιλοξενούμενους στο σπιτι μου,οι δε στενοί φίλοι μπορει να τύχαινε να κάτσουν και μια βδομάδα.10 μέρες σερί και να έρχονται κάθε δυο μήνες κοκ.Υπάρχει μια σοφη ελληνική ρύση: ο επισκέπτης ειναι σα το ψάρι,την πρώτη μερα τρώγεται λαχταριστό,τη δεύτερη μερα ειναι ανεκτό αλλα την Τρίτη αρχιζει να βρωμάει.Κάπως ετσι έχουν τα πραγματα γιατι ειναι δύσκολο (και κουραστικό αν το κανεις συνέχεια) να μαγειρεύεις φροντίζεις παρέχεις παρέα κι εξυπηρέτηση σε κάποιον που ειναι μες το σπιτι σου.Κι επειδή εγώ ήθελα πολυ να εχω κόσμο μες το σπιτι μου,το ήθελε κι η κόρη μου πολυ για να μη νιώθει μοναξιά,άρχισα να βάζω όρια. ΦιΛοξενουσα μονο ΠΣΚ και έδινα στους φίλους το κλειδάκι τους να κανουν το προγραμμα τους οταν είχα υποχρεώσεις. Γενικά τα όρια ειναι σημαντικά για να μην υπάρχει παραβίαση!Τέλος,η φιλοξενία δεν ειναι μονο δουναι αλλα ειναι και λαβειν. Καλό ειναι ο φιλοξενούμενος να εκτιμάει τη στέγη που του προσφέρεται και να μην ερχεται με άδεια χέρια, να μεριμνήσει για να υπάρχει φαγητο κλπ. Δεν ερχεται σε ξενοδοχείο με ημιδιατροφή. Ετσι υπάρχει και σεβασμός και ισορροπία.
