Βρε καλώς το κοτσύφι, θενκς που μας ενημέρωσες ότι εσύ έστειλες την ερώτηση! Εγώ, λοιπόν, κοτσύφι, θα πάρω την πλευρά του φίλου σου και θα γίνω η ελπίδα σου ότι όλα είναι ok: κι εγώ και ο άντρας μου (κ η κολλητή μου κ ο κολλητός του χαχα) ''είμαστε'' το αγόρι σου :) Είμαστε άτομα κοινωνικά, εξωστρεφή, που τους αρέσει να συναναστρέφονται και ενίοτε να προσφέρουν στήριξη σε ξένους, γνωστούς, φίλους, δικούς κλπ και που συχνά παρεξηγούνται γι'αυτό! Συμφωνώ με τον δικό σου, οι άλλοι ΕΙΝΑΙ ψώνια και φαντασιόπληκτοι αν νομίζουν ότι επειδή φέρεσαι ανθρώπινα, ζεστά, ευγενικά, φιλικά, όπως θα έπρεπε να φερόμαστε ΟΛΟΙ σε έναν ιδανικό κόσμο, φλερτάρεις και γουστάρεις περαιτέρω! Άλλο βέβαια αν εσύ δεν το αντέχεις, έχεις κάθε δικαίωμα. Ωστόσο, ως τέτοιος άνθρωπος όπως ο φίλος σου, θέλω να σε διαβεβαιώσω το ότι επειδή η εγκάρδια συναναστροφή σας (που σε τράβηξε φαντάζομαι αρχικά) εξελίχθηκε σε κάτι παραπάνω, δεν σημαίνει ότι αυτό δύναται και με όλες τις άλλες συναναστροφές - όχι περισσότερο απ' ό,τι με όλους, αρκούδια της αγάπης και στραβόξυλα - καταλαβαίνεις τι θέλω να πω; Ωστόσο, συμφωνώ ότι πρέπει να υπάρχουν όρια - εμείς έχουμε τα εξής: όχι επικοινωνία με πρώην, αν βλέπουμε ότι κάποιος παρεξηγεί την κοινωνικότητα μας (που btw όπως λέει ο φίλος σου, είναι και προς τα ΔΥΟ φύλα ΑΚΡΙΒΩΣ ΙΔΙΑ, όπως θα'πρεπε να γίνεται δηλ) βάζουμε αμέσως όρια και απομακρυνόμαστε. Δεν θεωρώ ότι πρέπει να το χωνέψεις ή ν'αλλάξει αυτός, λίγος συμβιβασμός χρειάζεται κι απ'τις δυο πλευρές: κι εσύ να νιώθεις ξεχωριστή (δηλ να σου δείχνει το παραπάνω, ότι δηλ η βραδιά σας έρχεται πρώτη) κι αυτός να μπορεί να φερθεί όμορφα (με όρια, δεν είναι όλοι καλοπροαίρετοι) :)