@7Η συνηθισμένη λογική του "δυο είστε, θα τα βρείτε". Πολλοί γονείς αδυνατούν να λειτουργήσουν όπως απαιτείται από φόβο μη νιώσει κάποιο παιδί αδικημένο εξαιτίας τους και δεν σκέφτονται ότι αυτό είναι πιο νορμάλ από το να πλακωθούν μεταξύ τους τ'αδέρφια, που στην τελική έχουν και μια ζωή ολόκληρη να ζήσουν μπροστά τους. Έτσι όπως τα περιγράφεις, αν περιμένετε να δώσουν λύση οι γονείς, σωθήκατε. Το καλύτερο θα ήταν να ζητήσετε μια νομική συμβουλή, να μάθετε δλδ ωμά και ξεκάθαρα τι προβλέπεται σ'αυτές τις περιπτώσεις και να δείτε τι σας ταιριάζει να κάνετε, στους χαρακτήρες σας και στις ζωές σας, προβλέποντας αλλά όχι προδικάζοντας το μέλλον. Δεν είστε τα μοναδικά αγαπημένα αδέρφια με γενναιόδωρους γονείς, που ξαφνικά καλούνται να βγάλουν το φίδι.Κάνατε και οι δυο σας κάποιες επιλογές στη ζωή σας, που δημιούργησαν μέσα στο χρόνο ανάγκες, κάποια δεδομένα άλλαξαν στην πορεία, πάλι από επιλογές κ.ο.κ. Το γεγονός όμως ότι κάποιος προηγείται και κάποιος έπεται, είναι τυχαίο. Στα περιουσιακά δεν ισχύει το "το έπιασα πρώτος".Και μια πιο προσωπική συμβουλή: Έχοντας άλλα τρία πολύ μεγαλύτερα αδέρφια, μεγάλωνα και είχα σαν αδέρφια και τους συντρόφους τους. Όσο δεν είχα εγώ σύντροφο, ο λόγος μου δεν είχε την ίδια δύναμη. Τη συζήτηση αυτή, κάνε την μόνη σου με τον αδερφό σου, είστε αγαπημένοι, δεν χρειάζεσαι την προστασία ή την υποστήριξη κανενός. Διαφορετικά δεν θα είναι επί ίσοις όροις και πιθανόν να νιώσει ότι πρέπει να αμυνθεί.