Γιατί υπάρχει μια τάση στις ελληνικές οικογένειες,να μην ξεχωρίζουν τα νοικοκυριά.Δεν πα να παντρευόμαστε,να κάνουμε παιδιά...Και φυσικά δε σκεφτόμαστε το μέλλον.Παραχώρησαν οι γονείς το σπίτι στην κοπέλα.Δε σκέφτηκαν,ότι μπορεί να το χρειαστεί και το άλλο παιδί ή ότι έτσι πιθανόν να το ρίχνουν.Ούτε ότι πια είναι ολόκληρα γομάρια ο καθένας με τη δική του ζωή και δεν είναι καθόλου αυτονόητο,ότι μπορεί και πρέπει το σπίτι του ενός να είναι και σπίτι του άλλου,όπως ήταν το πατρικό.Κι έρχεται η ώρα,που το χρειάζεται κι ο γιος.Πατάνε οι γονείς στο γεγονός,ότι μένει δωρεάν η κόρη και εμμέσως,αλλά ξεκάθαρα την εκβιάζουν (δε χρειάζονται επιπλέον κουβέντες,έχουν πέσει τα μπετά για τη Βαβέλ χρόνια πριν),να τον φιλοξενήσει.Ενώ εκείνοι είναι αυτοί,που δε φρόντισαν να παρέχουν τα ίδια στα παιδιά τους,μετά ψάχνουν δίκαιες λύσεις.Η κόρη φυσικά,αφού τόσα χρόνια δεν έχει πληρώσει φράγκο για ενοίκιο,πώς να πει όχι;Τι να πει;Δεν μπορείς να μείνεις στο σπίτι των γονιών μας,που εγώ το χαίρομαι τόσα χρόνια;Και ναι μεν το έχει συντηρήσει κτλ,αλλά δεν της ζητήθηκε κιόλας.Και με ποια εγγύηση,ότι θα καταλήξει σε εκείνη,επένδυσε σ'αυτό;Μύλος η κατάσταση και δυστυχώς πολύ συνηθισμένη.