Θεωρείται δεδομένο γιατί δεν πάει να μείνει στο σπίτι του ζευγαριού αλλά στο σπίτι των γονιών του. Δεν ξέρουμε εξάλλου αν και η γράφουσα είχε ζητήσει ή είχε ενημερώσει τους δικούς της ότι θα συγκατοικούσε με τον φίλο της. Είναι σύνηθες φαινόμενο άνθρωποι που κατοικούν στην επαρχία να έχουν κι ένα σπίτι στην Αθήνα ή άλλο μεγάλο αστικό κέντρο. Το σπίτι αυτό συνήθως το χουν για "όταν πάνε τα παιδιά να σπουδάσουν". Φίλη μου π.χ. έμενε με την αδερφή της σε σπίτι των γονιών της στην Αθήνα όσο σπούδαζαν. Τώρα που τελείωσε τις σπουδές της και θέλει τον δικό της χώρο για να μείνει με τον σύντροφό της, έχει νοικιάσει αλλού, ενώ τα αδέρφια της (ήρθε και ο αδερφός της στο μεταξύ για σπουδές) που είναι φοιτητές μένουν στο σπίτι των δικών τους.Ωραία και ξεκάθαρα πράγματα. Και όταν με το καλό τελειώσουν όλα τα παιδιά τις σπουδές τους, έχει κανονιστεί τι θα πάρει ο καθένας (είναι ευκατάστατη οικογένεια). Κι εμένα π.χ. ο αδερφός μου σπουδάζει εκτός πόλεως. Πέρυσι πήγε η αδερφή μου για κάποιους μήνες να δουλέψει εκεί. Guess what? Οι γονείς μου πρώτα απ' όλα, επειδή ήξεραν ότι η αδερφή μου δεν θα μπορούσε να νοικιάσει σπίτι (τουλάχιστον όχι άμεσα) θεώρησαν δεδομένο ότι θα μείνει στον αδερφό μας.Αν το σπίτι ήταν της γράφουσας θα έλεγα ότι είχε κάθε δικαίωμα να αρνηθεί να φιλοξενήσει τον αδερφό της (που και πάλι αν είναι τόσο αγαπημένοι, ε, όσο μπορείς βοηθάς κι εσύ λίγο να ορθοποδήσει ο άλλος). Από τη στιγμή όμως που και αυτή είναι φιλοξενούμενη και μάλιστα στην "φιλοξενία" αυτή προστίθεται και ο σύντροφός της, δεν νομίζω ότι είναι παράλογο να ρθει και ο αδερφός και να μείνει στο σπίτι των γονιών του.Εκτός βέβαια αν έχει κάνει κάποια (προφορική έστω) συμφωνία με τους δικούς της ότι το σπίτι της ανήκει, αλλά δεν μας λέει κάτι τέτοιο.