Δεν υπήρχε ποτέ πιθανότητα να σωθεί το μωρο. Η πειραματική θεραπέια θα μπορούσε, αλλά και πάλι με πολύ χαμηλά ποσοστά επιτυχίας, να παρατείνει για λίγο ακόμα τη ζωή του. Άρα, θα κρατούσε στον κόσμο κι άλλο χρόνο ένα πλασματάκι, που πιθανοτάτα θα υποφέρει και θα πονάει απίστευτα και δεν θα έχει ποτέ την δυνατότητα να επικοινωνίσει ή να αντιληφθεί το περιβάλλον του, μόνο γιατί οι γονείς δεν είναι σε θέση να δεχτούν την πραγματικότητα. Ποιό είναι τελικά το πιο σκληρό; Οι γιατροί και οι δικαστες, δεν είναι κακοί ή χαζοί ή το κάνουν απλά επειδή έτσι θέλουν. Κάποιος πρέπει να μεριμνήσει για το παιδί αφού οι γονέις από πείσμα και εγωισμό δεν βλέπουν καθαρά.