Έλεος ρε παιδιά με τον θηλασμό. Ο αποκλειστικός θηλασμός είναι το πολύ για το πρώτο εξάμηνο ζωής του μωρού, το δε κάθε δύο ώρες τάισμα άντε το πρώτο τρίμηνο μέχρι να προσαρμοστεί το μωρό στα ωράρια του ύπνου. Από την στιγμή που εισάγεις σταδιακά διάφορες γεύσεις και ουσίες στα γεύματα, ο θηλασμός είναι επιδόρπιο.Εδώ μάλλον έχει παίξει μεγάλο ρόλο ένα είδος τελειομανίας σε συνδυασμό με την πλύση εγκεφάλου που γίνεται από το μάρκετινγκ της μαμαδοαγοράς. Κάθε λογής άχρηστο αντικείμενο, υπερβολικές συμβουλές, λες και το ανθρώπινο είδος κατασκευάστηκε πρόσφατα σε κάποιο εργοστάσιο και θέλει οδηγίες χρήσης.Μια χαρά μεγαλώνουν τα παιδιά όταν η "μανούλα" έχει μια δουλίτσα εκτός σπιτιού - μην σου πω και καλύτερα.Κι εγώ πιστεύω ότι τον έχουν πάρει από φόβο τον ρόλο του γονιού (δηλαδή της μητέρας γιατί ο σύζυγος λάμπει δια της απουσίας του). Βάλε και το άγχος του πρωτάρη - όπως παρατήρησε και η Σούζη, στο δεύτερο παιδί όλοι είναι απείρως χαλαρότεροι, απλά θα πρέπει να προχωράμε στο δεύτερο παιδί όταν το θέλουμε εμείς και πάντα με γνώμονα την δική μας βολή, και όχι αυτή του μεγαλύτερου παιδιού ή της νταντάς ή της γιαγιάς.