Πράγματι. Αλλά αυτό που λέει η Λένα ισχύει κι έτσι να είναι κι έχω την αίσθηση ότι δεν το στραβοκατάλαβε όπως υπέθεσαν αρκετοί σχολιαστές σήμερα. Δηλαδή αν το ίδιο το παιδί δεν θέλει να αφήνει πράγματά του στο σπίτι του πατέρα είναι σαν την γκόμενα που δεν επιζητά να αφήνει πράγματά της στο σπίτι του γκόμενου. Δεν κατοχυρώνει χώρο. Δεν επιδιώκει στενότερη επαφή. Καλοπερνάει και φεύγει. Μπορεί και να μην ξαναγυρίσει ποτέ.Είναι προβληματικό όσο να πεις σε σχέση παιδιού-γονιού! Ιδιαίτερα όταν προέρχεται από το ίδιο το παιδί! Πες ο πατέρας είναι αδιάφορος και δεν θέλει τις πολλές επαφές και κολλητιλίκια. Αλλά όταν ένα παιδί που είναι φυσικό να επιζητεί την επαφή με τον γονιό ενόσω ακόμα διαμορφώνει προσωπικότητα τον έχει απορρίψει δείχνει σαν απλά να τον ανέχεται για όσο ακόμα είναι ανήλικος κι υποχρεωμένος...