Εχεις απόλυτο δίκιο ότι δεν πρόκειται να κερδίσεις με τέτοια άτομα. Η Λένα σωστά εντοπίζει ότι έχουν ανάγκη προσοχής αλλά το κάνουν με λάθος τρόπο. Είχαμε κι εμείς στη δουλειά μια τέτοια αξιαγάπητη κυρία (ακόμα την έχουμε άλλα πλέον έχω αλλάξει πόστο) η οποία ήταν που ήταν εκ φυσικού της κακόψυχη, αγενής και στρίντζω αλλά έδειχνε ιδιαίτερη αντιπάθεια απέναντί μου. Χωρίς λόγο φυσικά. Δεν είχε κανένα νόημα να προσπαθήσω να κάνω λογικές συζητήσεις μαζί της ή να την αντιμετωπίσω όπως τους άλλους συναδέλφους. Από ένα σημείο και μετά αποφάσισα να της κάνω "επίθεση αγάπης". Οταν τη συναντούσα φρόντιζα να τη χαιρετάω με μεγάλη χαρά, να της δίνω πολύ μεγάλη προσοχή, να ζητάω τη γνώμη της και γενικά να της φέρομαι 180 μοίρες αντίθετα από ό,τι εκείνη σε μένα. Μετά από λίγο καιρό με άφησε ήσυχη και είχαμε πλέον μια σχέση καθαρα τυπική χωρίς να με ενοχλήσει ή προσβάλει ξανά. Δε λέω ότι πίστεψε ότι ξαφνικά την αγάπησα (δεν είναι χαζή) αλλά ίσως έτσι τουλάχιστον ντρεπόταν να συμπεριφερθεί απαίσια ή δεν έβρισκε κανένα πάτημα πλέον.
