Η εμπειρία μου κι η παρατήρησή μου λέει ότι ποτέ δεν βάζουμε το αγόρι μας ή τον σύντροφό μας να διαλέξει ποιανού το μέρος θα πάρει σε διαμάχη μεταξύ ημών και συγγενικού του προσώπου.Λογικά θα έπρεπε να το κάνει μόνος του δίνοντας δίκιο στην αντίπαλη κάθε φορά πλευρά στις κατ'ιδίαν συνομιλίες με την καθεμιά τους ώστε να συμβιβάζει τις καταστάσεις και να βρίσκει γέφυρες. Αν πάλι είναι σύζυγος οφείλει να προκρίνει την δική του οικογένεια έναντι της πατρικής οπότε αν δεν το κάνει το πρόβλημα είναι βαθύτερο και τα παράπονα δεν το λύνουν). Είναι λάθος τακτική που μας ζημιώνει.