#7 Είσαι 34 χρονών και ακόμα κάνεις παρέα και θεωρείς κύκλο σου, ανθρώπους που απλά έτυχε να είναι συγγενείς; Πότε θα καταλάβεις ότι η αγάπη κερδίζεται και δεν κληρονομείται; Εσύ πιστεύεις ότι αυτοί οι άνθρωποι, που σε πληγώνουν, που γελάνε με τα παθήματα στου, που θέλουν να παραμείνεις παχουλή για να μην τους χαλάσεις ούτε κατ ελάχιστο το βούρκο που ζουν.....σε αγαπάνε; Μπορούν πιστεύεις να αγαπήσουν; Αν απαντήσεις με ειλικρίνεια στα παραπάνω ερωτήματα και καταλήξεις ότι αγάπη είναι το άνευ όρων ξέσκισμα οκ.Στενοχωριέμαι πάρα πολύ, όταν βλέπω ανθρώπους να γίνονται βορά σε θηρία, μόνο και μόνο επειδή έχουν τη φοβία να βγουν στον πραγματικό κόσμο και να αναζητήσουν, άλλους ανθρώπους, που τους ταιριάζουν. Σήμερα η κ. Γαλανοπούλου, έγραψε ένα πολύ εύστοχο άρθρο, για την αγένεια στη χώρα μας. Ο κάθε πικραμένος σχολιάζει, ό,τι να ναι. Δε γίνεται να διαπαιδαγωγήσουμε κανέναν, αυτό είναι φασισμός από την αντίστροφη πλευρά. Γίνεται όμως να μην τους ξαναδούμε! ΠΟΤΕ.Αναρωτιέμαι πιο όφελος αποκομίζει κανείς, κάνοντας έστω και λίγη παρέα με τέτοια άτομα.Ένα πιάτο φαϊ; Έχω και σπίτι μου.Οικογενειακή θαλπωρή; Ε ....ασχολίαστο.Τι; Ας μου πει κάποιος τι; Αγαπάμε τις αναμνήσεις τόσο ώστε να καθόμαστε να μας κακοποιούν; Η γνώμη μου είναι να μην ξαναδείς ΠΟΤΕ αυτά τα άτομα, που σαμποτάρουν την ευτυχία σου και την αυτοεκτίμηση σου. Μόνο αν δε γίνεται με τίποτα, κοινώς μόνο στον εργασιακό χώρο και μόνο αν το τίμημα της κακοποίησης έχει κάποιο πολύ σοβαρό αντίκρισμα.