Πολύ ωραία τα λες, leas. Θα έλεγα ότι είναι συνταξιδιώτης που ξέρει καλύτερα από σένα να ταξιδεύει. Στο άγνωστο ταξιδεύει κι εκείνος, αλλά έχοντας ταξιδιωτική εμπειρία και γνώση. Διαβάζοντας την ερώτηση σκέφτηκα πόσο λάθος είναι να συγκρίνουμε ή να παρομοιάζουμε τον ψυχοθεραπευτή μ'έναν φίλο, κάτι που κάνουμε συχνά, έχοντας μάλλον κατά νου πως και με τους δυο μοιραζόμαστε τη σκέψη μας. Πιο κοντά στην αλήθεια, για μένα πάντα, είναι ότι ο Ψ. είναι σαν μια ιδανική εκδοχή γονέα, που θέλει και φροντίζει το καλό σου, αφήνοντάς σε ταυτόχρονα ελεύθερο ν'αποφασίζεις, ενώ έχει την έγνοια να μη σε αφήνει εντελώς εκτεθειμένο σε κακοτοπιές που πας να μπλέξεις. Όταν πρέπει αυστηρός, όταν πρέπει γλυκός, όταν πρέπει παρών και όταν πρέπει απών.