Εννοείται πως πρέπει να σέβεται τον επιτυχόντα (δεν είπε κανείς το αντίθετο), εννοείται απο πως η αποτυχία δεν συνεπάγεται συμφορά και ανεπανόρθωτη καταστροφή η οποία δεν χρίζει καμίας επιβράβευσης του όποιου πιθανού κόπου. Η δημοσίευση προσωπικών ιστοριών έχει νόημα άν και μόνο εάν κάποιος, κάπου μπορεί ταυτίζεται. Πιθανότατο σενάριο δεδομένης της δημοσιοποίησης των βάσεων πρώτον και της πείρας που μπορεί να έχει κάποιος ιερέας απο παθογενείς πιεστικές οικογενειακές καταστάσεις δεύτερον. Περι του κοινωνικού οφέλους, ο εν λόγω ιερέας έχει αρκετή ''επιτυχία''τόσο στα κυρήγματα όσο και σε θέματα άλλα που κατα καιρούς καλείται να μιλήσει ανα την Ελλάδα. Δεν ξέρω τί συνεπάγεται αυτό και πώς προσμετράται το κοινωνικό όφελος, πάντως σίγουρα πολλοί ταυτίζονται.
