Σοβαρά μιλάς τώρα; Έχεις γνώση του αντικειμένου;Πολλές βαθμίδες συμβασιούχων του δημοσίου (σύμφωνα με τα καταστατικά των δήμων, νομαρχιών, υπουργείων και σχετικών αποφάσεων του ΣτΕ), καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες εργασίας, απλώς το κράτος έχει βρει αυτό απαράδεκτο νομικό τερτίπι προκειμένου να μη μονιμοποιούνται. Υπάρχουν εργαζόμενοι του δημοσίου για 7,10,15 χρόνια αδιάκοπης, συνεχούς εργασίας οι οποίοι -για ποιό λόγο άραγε;- υπάγονται σε αυτό το απαράδεκτο καθεστώς των συνεχών ανανεώσεων συμβάσεων. Δεν αναφέρομαι σε συμβασιούχους μερικών μηνών εργασίας.Ένας άνθρωπος, ειδικά με τις σημερινές συνθήκες, που πρωτόπιασε εργασία ως συμβασιούχος σε ηλικία 35-40 χρονών και σήμερα είναι 45 ή 50, 55 χρονών και ο οποίος μέχρι σήμερα, αποδεδειγμένως, με αυτό το καθεστώς των συνεχόμενων ανανεώσεων εργασίας καλύπτοντας κάποια πάγια & διαρκή θέση υπηρεσιών, γιατί να μη μονιμοποιηθεί; Ενδεχομένως να είναι και οικογενειάρχης με τις υποχρεώσεις του στο «κόκκινο», πως τον απολύσεις με την γελοία δικαιολογία ότι ξαφνικά ΔΕΝ ανανεώνεται η σύμβασή του, παρατηρώντας το συχνό φαινόμενο ότι την θέση του θα την καταλάβει σχεδόν άμεσα κάποιος άλλος νεο-συμβασιούχος κατόπιν νέας προκήρυξης πρόσληψης συμβασιούχων για τις συγκεκριμένες θέσεις οι οποίες για τους μέχρι πρότινος συμβασιούχους δεν ανανεώθηκαν οι συμβάσεις τους;;;...Για εξήγησε μου σε παρακαλώ πολύ.-Ξέρεις κάτι ρε συ Δον Ιδιώτη; Η εμπάθεια είναι κακός σύμβουλος. Στο λέω φιλικά, πάντα.