Συγγνώμη αλλά με ποια ακριβώς λογική καθαρά κιόλας η βιασύνη καταστρέφει την εξέλιξη της σχεσης; Πώς η βιασύνη καίει την επιθυμία; Αυτό είναι απλά ένα ενδεχόμενο που μπορεί να πραγματοποιούταν και υπο οποιεσδήποτε άλλες συνθήκες. Ένα αλλο ενδεχόμενο είναι να γουσταρεις τρελά από το πρώτο ραντεβού ας πούμε, να το κάνεις (και γιατί οχι δηλαδή αν υπάρχει συναίνεση απο αμφότερους) και η επιθυμία να εκτοξευτεί αντί να καεί και να γίνεται καθε μέρα όλο και καλύτερη μ αυτά που ανακαλύπτεις. Η νοοτροπία " ξενερωνω μολις μπει το νερό στ αυλάκι " μου θυμίζει ανώριμους τεντιμποηδες που νομίζουν οτι το σεξ είναι εργαλείο τόνωσης της αυτοπεποιθησης τους. Και ναι θα παραβιασω κι εγω την αρχή. Με άλλους δεν κατέληξε πουθενά( κάτι που πιθανότατα θα γινόταν ακομα και με ολες τις καθυστερήσεις του κόσμου), με το τρέχον αγόρι μου εδώ και δυο χρόνια ομως δεν έπαιξε καθόλου αρνητικό ρόλο που απ την πρώτη στιγμή ενδώσαμε σ αυτά τα σεξ του σατανά τα εξ απο δω. Είναι τόσες πολλές οι παράμετροι που πρέπει να συνυπολογιστούν για να βγεί ασφαλές (αμφιβάλλω) συμπέρασμα για την έκβαση μιας υπόθεσης σε σχέση με το πόσο γρήγορα έγινε κάτι, που νομίζω πως είναι σοφότερο να μην το επιχειρήσει κανείς. Τέλος, θα συμφωνήσω με την εξωγήινη, τις περισσότερες φορές που κάποιος καθυστερεί τα πράγματα πολύ κάτι βρωμάει. Οχι πάντα φυσικά, αλλα είναι ο ασφαλέστερος δρόμος για κάποιους που δεν αισθάνονται αυτοπεποίθηση για τον αλφα ή βήτα λογο.