#3Δεν μας λες όμως αν αυτός έχει καλή δουλειά εκεί που μένει, αν έχεις βρει εσύ δουλειά εκεί ή θα σε συντηρεί αυτός ή...Δεν ξέρω, δεν μου φαίνεται ο καλύτερος λόγος να αλλάξεις τόσο ριζικά τη ζωή σου μόνο και μόνο επειδή ο άλλος δεν είναι τύπος που ξεβολεύεται. Έτσι καταλήγεις σαν τη χτεσινή, που άλλαξε χώρα και ο δικός της ψαχνόταν πώς θα τη χωρίσει χωρίς να την πληγώσει. Λίγο εκβιαστικό μου κάνει. Είστε μαζί μόλις ένα χρόνο. Πόσες διακοπές έχετε κάνει μαζί; Έχετε μείνει μαζί για δυο βδομάδες σερί; Έχετε μιλήσει για πιο επίσημη δέσμευση ή πας εκβιαστικά για να πάρεις ανταλλάγματα;Θα συμφωνούσα να τα παρατήσεις όλα αν έλεγες είμαστε τρελά ερωτευμένοι, δεν μπορούμε να ζήσουμε άλλο μακριά ο ένας από τον άλλο και καταλήξαμε να μετακομίσω εγώ. Εδώ δεν φαίνεται πουθενά η βούληση του άλλου, σαν να είσαι λίγο αποφασίζουμε και διατάσσουμε κι αυτός το δέχεται γιατί δεν θέλει να σε στεναχωρήσει ή γιατί στο κάτω κάτω τι έχει να χάσει, αυτός δεν θα ρισκάρει τίποτα.Το έχω δει δυστυχώς να συμβαίνει από την πλευρά του άντρα κιόλας. Αυτή να μετακομίζει από Θεσσαλονίκη στην Αθήνα επειδή ήθελε πάρα πολύ να είναι μαζί του, αυτός να μην τολμάει να της πει μην έρθεις, να δηλώνει πίσω από την πλάτη της ότι δεν είναι καθόλου ερωτευμένος αλλά του φέρνει ταπεράκι στιφάδο στη δουλειά, τον φροντίζει, είναι και κούκλα, τελικώς παντρεύονται, παράλληλα αυτός βρίσκει τον έρωτα της ζωής του αλλά ταυτόχρονα μένει έγκυος η νόμιμη, οπότε να και το παιδί, τελικά διαζύγιο μετά από λίγα χρόνια, πάει και ο έρωτας, διαλύθηκε και η οικογένεια.