#7.1 καλά έκανες κι έβαλες το 7πλας. Να τα λέμε κάποια πράγματα ε!7. Κοίτα να δεις πως με πετυχαίνεις τώρα. Εδώ στην Αγγλία γνώρισα ανάμεσα σε άλλους ανθρώπους μία κοπέλα που πολύ μου άρεσε στην αρχή. Σκέφτηκα πως αυτόν τον άνθρωπο θέλω να τον γνωρίσω παραπάνω. Όντως κάναμε πολλή παρέα, τη γνώρισα και στους άλλους φίλους εδώ και όλα μια χαρά. Δεν είναι πως δεν την συμπαθώ πια. Δεν είναι πως δεν την εκτιμώ. Είναι πως νιώθω κάθε φορά που βγαίνουμε οι δυο μας, να με στραγγίζει. Τη δυσαρεστούν ένα σωρό πράγματα εδώ στον τόπο και στη δουλειά της και στους ανθρώπους και στην νοοτροπία και σε όλα. Δε θα κάνω ιδιαίτερη ανάλυση του χαρακτήρα της. Αυτή η δυσαρέσκεια και η απαξίωση όλων εμένα αναλόγως πως θα είμαι θα με επηρεάσει αρνητικά ή θα προσπαθησω να υπερασπιστώ την αγγλική κουλτούρα για να μην τα βλέπει όλα μαύρα ή για να μη γίνεται άδικη. Μία, δύο, δέκα, εκατό... δεν αντέχω άλλο. Γιατί δε θέλω να υπερασπιστώ τίποτα σε κανέναν. Γιατί έχω τα δικά μου ζόρια. Γιατί αν δε σ' αρέσει σήκω και φύγε. Γιατί με κάνεις να νιώθω αποκαμωμένη και ήδη έχω μεγάλη κούραση από τη δουλειά μου κι από τη δική μου πάλη να βρω το δρόμο μου σε μία ξένη χώρα. Γιατί μπορεί να μου λείπει τρομερά εκείνη τη μέρα ο αδερφός μου ή η αδερφή μου. Γιατί πρέπει να ανοίξεις από μόνη σου τα μάτια σου και να δεις πως είσαι σε μία χώρα που δεν είναι η Ελλάδα και σταμάτα να ψάχνεις την Ελλάδα εδώ. Γιατί και οι δικές μου οι ισορροπίες δεν είναι πάντα καλές. Και γιατί δε θέλω να γίνω ο παρηγορητής σου. Θέλω να γίνω φίλος σου. Κι ο φίλος δεν είναι κάτι υπερφυσικό. Ένας άνθρωπος είναι σαν εσένα. Δεν είναι ούτε ο μπάτμαν ούτε ο σούπερμαν ούτε καταβόθρα να μαζεύει σκουπίδια και να τα διαχειρίζεται συνεχώς. Συγγνώμη για το μακρυνάρι παιδιά. Η ψυχοθεραπεία που λέγαμε...