#1 Χώρισα πριν λίγους μήνες από σχέση 9 χρόνων, η οποία είχε φθαρεί και προσωπικά με είχε κουράσει. Έχοντας μεγαλώσει ως το 'καλό κορίτσι', δεν γκρίνιαξα σε κανέναν για το πόσο δυστυχισμένη ήμουν πλέον και έτσι όταν το ανέφερα σε φίλους μου όλοι πέφτανε από τα σύννεφα. Και φυσικά το πρώτο που λέγανε όλοι ήταν 'άντε, τώρα κοίτα να μείνεις λίγο καιρό μόνη σου, να βρεις ποια είσαι και τι θέλεις'. Μα πόσο εκνευριζόμουν δε λέγεται! Και απαντούσα 'ξέρω ποια είμαι και τι θέλω, δεν ήμουν κλειδωμένη σε μπουντρούμι, απλά δε θέλω πλέον να είμαι σε αυτή τη σχέση'.Το καλύτερο πράγμα το είπε η ψυχολόγος μου: 'Εσύ ξέρεις τι θα σου κάνει καλό, κάνε ότι σε κάνει να νιώθεις καλά και άσε τα σχόλια των τρίτων'. Το να θες να μείνεις μόνη σου δεκτό και καλά κανείς, αλλά το να λες θέλω να μείνω μόνη μου απλά γιατί έτσι νομίζω ότι πρέπει θα γυρίσει μπουμερανγκ στην πρώτη ευκαιρία, όπως κι έγινε. Ζήσε τη ζωή σου όπως τη θες εσύ, όχι όπως στην σερβίρουν οι ταινίες και τα μυθιστορήματα...