Χωριάτα δεν θα το έλεγα, αφελής ναι. Πρώτα πρώτα δεν υπάρχει "ενεργεια" γενικώς και αορίστως που να την εκπέμπουμε ο ένας προς τον άλλον και να την "παραδέχεται και η κβαντική φυσική" υπάρχει ηλεκτρική ενέργεια, μαγνητική ενέργεια, ηλιακή ενέργεια κλπ κλπ. Αλλά ενεργεια τελεία δεν υπάρχει. Το σώμα μας παραγει μια μικρή ελάχιστη ποσότητα θερμικής ενεργειας σχεδον μη ανιχνευσιμη, η οποία δεν επηρεάζει τον τρόπο που ζούμε καθόλου. Δηλαδή κανενας δεν μπορεί να αντιστρέψει ή να επηρεάσει την "ενέργεια" του σώματος και δεν ευθύνεται η συγκεκριμένη ενέργεια για όσα σου συμβαίνουν. Αυτό που συμβαίνει στο μυαλό μας λέγεται επιλεκτική μνήμη. Συνδιάζεις δύο γεγονότα που έχουν συμβει εκατοντάδες φορές ανεξάρτητα (1. Να σε σχολιαζουν 2. Να έχεις πονοκέφαλο) και πολύ βολικά αγνοείς τις φορές που είχες πονοκεφαλο χωρίς να σε σχολιάσει κανεις και που καποιος σε σχολίασε και δεν πηρες χαμπάρι.Ναι γιατί να μην κράξω εναν ινδιάνο που πάει στο σαμάνο ή έναν Βραζιλιανο που κάνει βουντού ; Στοκοι είναι και οι δύο και θα φανε το κράξιμο της αρκούδας (το εχω κάνει με Αιγυπτιο, ακόμα τρέχει). Η πεποίθηση ότι "κατι άλλο" ευθυνεται για τις ατυχίες μας, ή ότι "καποιος άλλος" μπορεί να μας φέρει τύχη/κακοτυχία είναι τόσο αφελής όσο τα επτάχρονα που τραγουδουν "ηλθε μια γρια απ την πολη κι έφερε το χάσει χάσει" για να βγει ο αντίπαλός τους στα μήλα. Τα παιδιά της κοπέλας μάλλον θα βγουν καλά και δεν θα πιστεύουν σε μπούρδες, αλλα αν πιστεύουν θα είναι εξίσου στόκοι με τα πεθερικά της, τους Ινδιανους, τους fulani, τα μέλη της Sanderia κλπ.