# 7Θα συμφωνήσω επί της αρχής με την απάντηση της Λένας, αλλά θα διαφοροποιηθώ λίγο προσθέτοντας προσωπική εμπειρία. Υπάρχουν περίοδοι (για κάποιους ανθρώπους τουλάχιστον) που μπορεί να βρεθεί κάποιος μόνος - περίπου ή εντελώς - να αισθάνεται αποκλεισμένος από τις υπάρχουσες ή μη παρέες του, να θέλει να απομακρυνθεί από αυτές κλπ. Είναι πάρα πολλοί οι άνθρωποι που το περνούν αυτό. Σε συνδυασμό με όσα προσέθεσαν και άλλοι σχολιαστές, ότι είναι πολύ χρήσιμο να βρει κανείς χόμπυ και ασχολίες, μέσα από τα οποία θα έχει την ευκαιρία να γνωρίσει και άλλους ανθρώπους (με κάποιους θα ταιριάζει, με κάποιους όχι), έχω να πω ότι είναι χρήσιμο να ΘΕΛΕΙΣ να γνωρίσεις ανθρώπους, ακόμα και αν αυτοί δεν σου ταιριάζουν απόλυτα. Προσωπικά έχω βοηθηθεί πάρα πολύ από παρέες με άτομα που φαινομενικά δεν θα ταίριαζα ποτέ και για κάποιους λόγους συναντήθηκαν οι δρόμοι μας και κάναμε παρέα - για πολύ ή για λίγο - κι ας μην κάνουμε πια. Η ζωή είναι εμπειρίες και η αναζήτηση ποικιλίας προσθέτει χρώμα. Και ναι, πολλοί που γνωρίζεις σε μία άσχημη φάση με χαμηλή αυτοπεποίθηση μπορεί να σε πληγώσουν και να μη σε σεβαστούν, να σου τη σπάσου κ.ο.κ. αλλά το ίδιο μπορεί να κάνουν και οι πιο κοντινοί, οι έχοντες μεγαλύτερη εξουσία πάνω σου. Τουλάχιστον, οι παρέταιρες παρέες σου δίνουν την δυνατότητα να μάθεις τι θέλεις κι από μία απόσταση, χωρίς την ανάγκη της αποδοχής σώνει και καλά. Μέσα από την αλληλεπίδραση με τους άλλους μαθαίνουμε τον εαυτό μας. Υ.Γ. Η μοναξιά είναι πολύτιμη και όντως αποτελεί ελευθερία. Σου δίνει πολλές εναλλακτικές να διαμορφώσεις την ζωή σου. Εκμεταλλεύσου τις αναλόγως.